Portakal kokulu bir şehrin,
Izlerini sır gibi saklar bu köprü.
Kim bilir?
Kaç seveni, buluşturdu sırtında.
Geçmişin dokusunda, çocukluğum gelir aklıma,
Ve de gençlik yıllarım.
Akşam ışıklarında,
Nehrin sularında,
Temize çeker birikmiş hüzünleri.
Portakal kokulu bir şehrin,
Bitmeyen türküsüdür bu köprü.