Birlikte yürüyorduk.
Tepemizdeki kış güneşi içimizi ısıtmış ve kendimi çok mutlu hissediyordum.
Soru öylesine ansızın ve zamansız geldi ki.
Şaşırmıştım.
Derin bir soruydu.
İçine düşüp yitip gidebilirdim.
Durdum dönüp baktım.
Mutsuzdu ve gözlerinde hüzün vardı.
“Böylesine güzel bir havada böyle bir soru da nerden aklına geldi?”
Derin bir nefes aldı ve
“”Soğuk, yağmurlu bir günde mi sorsaydım” dedi.
Gülümsedim.
“Bizi hatırlatacak bir şeyler bırakmadan mı bu dünyadan çekip gideceğiz peki?”
“Elimi omuzuna koydum ” Acılarıyla, sevinçleriyle dopdolu bir hayat bırakacağız ya
yetmez mi? ”
“Koca bir hayat bırakacağız”
————————–
Dün Koray’la fotoğraf gezisinden dönüyorduk.
Durup dururken,
”Sen neden yazmıyorsun Aydın abi?” dedi.
“Bir gün yazarım belki Koray, sözcükleri bir araya getireyim de”
Adana / Ulu Camii önü / Aralık 2017