Günaydın. Güne şiirle başlamalı insan. Mısra mısra tanımalı başka dünyaları. Bazen tek bir dize, nasıl da ustalıkla anlatıyor uzun uzun anlatamadıklarımızı. Uğur Dolgun bir başka şiirinde “Zaman bir başka mecradan selamlar gün doğumlarını.” diyor ya, tedirgin bir gülümseme alıyor insanı. Şiirler de, şairler de iyi ki varlar sevgili okur. İyi ki!.. Var olun.
Uğur Dolgun – Namütenahi Bir Sergüzeşt
Masiva Dergisi, 4. Sayı
İçimde bir şiirin ilk dizeleri tomurcuklanıyor hüzün ve kederden,
Mahalle kahvesindeki eski radyo acem aşîran ezgiler mırıldanmakta,
Dallarda bir bir ölüp toprağa yağıyor serçeler,
Dakika ve saniyeleri telaşla çiğneyip tükürmekte saatler.
Ruhum seyrüsefer lakin hayatım sığ limanlara demirlemiş,
İçimde bir yerlerde nevâ-bûselik makamında bir kadın ağlıyor,
Yıldızlar düşmekte gökyüzünden denizatlarının heybesine,
Derken bir uçak çakılıyor Pasifiğe namludan fırlayan kurşunun ivediliğiyle.
Bir bebek beşiğinde sütten kesiliyor çığlık çığlığa,
Bir sarhoş silkinip ayılıyor birbirini omuzlamış arka sokaklarda,
Bir bakire acemi şehvetleri içinde can veriyor bekar odalarının,
Ve içimde şiirler bitiyor dudaklarında hicazkâr bir nağme titreşirken.