Adil İzci’nin hazırladığı ‘Anılarda Sait Faik’ bir anlamda edebiyat tarihi niteliği taşıyor. 60’ı aşkın yazarın anıları renkli bir portre sunuyor. Yazarı yeniden okumaya sevk edecek önemde bir eser.
Anılar, o yazarın çeşitli yönlerini ortaya koymakla sınırlı değildir. Yazarın birçok özelliğinin, öneminin dost kalemlerden onaylanmasıdır.
Sait Faik’i ben edebiyat matinelerinde tanıdım. Eski Eminönü Halkevi’nde yapılan edebiyat matinesindeki bir olayı anımsadım.
Sait Faik kürsüye çıkmış öyküsünü okuyordu. Salon yavaş yavaş boşalmaya başlamıştı. Özdemir Asaf kürsüye fırladı, “Nereye gidiyorsunuz” diye bağırdı, “Hepimiz ondan geldik” dedi. Salonu terk etmeye yeltenen herkes salona dönüp onu dinledi.
Adil İzci’nin hazırladığı ‘Anılarda Sait Faik’ bir anlamda edebiyat tarihi niteliği taşıyor. Edebiyatın, sanatın değişik adlarından yapılmış bir seçki… Sait Faik’i yeniden okumaya sevk edecek önemde.
Adil İzci’nin ‘Önsöz’üne bakalım: “Kimilerimiz ozanın/yazarın art alanını bilmekten yana olmaz. Onlara göre anılar size bir doğrultu gösterir, kendinizi onun güdümünde bulursunuz. Olabilir, hatta yer yer doğrudur da bu yargı; ama ben kendi payıma bir ozanı/yazarı hakkındaki anılarla birlikte okumanın daha kapsamlı bir algılama sağladığı inancındayım.”
Yazının devamını okumak için tıklayın