YER YÖN YOL
İç ses diye bir şey biliyorsunuz değil mi?
İç sesinizi duymayı ve dinlemeyi başardıysanız, hiç bir dış ses sizi yolunuzdan çeviremez.
Bir de hayatın akışı içerisinde karşımıza çıkan işaretlerin farkına varabilmek, iz sürmek gerekiyor ki, sizi başka yerlere götürüyor bu işaretler. Rutin akışa renkler, dostluklar, lezzetler katıyor.
Bir gün Arkitera da bir yazı gözüme çarptı. Okudukça kelimelerin akıcılığı, gerçekliği, kalemin mertliği beni etkiledi. Yazar hem mimar, hem Adana’lı, Sabri Tunç. Hayıflandım, kendi dünyamda yaşayıp durduğum için.
Nihayet spora başlama kararı ile kayıta gittiğimde karşıma çıktı bu genç insan. Sabri Tunç musunuz sorusu ile tanıştık ve aslında komşuymuşuz. Kendisi, çok kıymetli meslektaşlarım Ozan ve Suzan Tüzün ofisinde çalışıyor.
Yeryönyol isimli bir account tarafından, instagramda takip isteği geldi. Baktım tek ortak isim takip ediyor. Tahmin edin bakalım. Sabri Tunç.. Kabul ettim daveti. Ve zamansızlıktan, başka bir evreye bıraktım araştırmayı.
1 hafta kadar sonra, tanıdığım bir kişinin sosyal medya sayfasında Yer Yön Yol’ a övgü dolu yazılar okudum. Ve zamanı gelmişti, yazdım Google’ a.
Yer Yön Yol
https://issuu.com/yeryonyol/docs/yeryonyol-2017-001/12 sayfası açıldı ve Küçük Prens i gördüm. Benim en değer verdiğim hayatımın 3 kitabı; Kuran-ı Kerim, Nutuk ve Küçük Prens. Hızlıca göz attım ve elbette bir de sosyal medyadan, dergiye tanışmak isteği içeren mesaj… Karşımda bu sefer sevgili Tasarım Kodu sayesinde tanıştığım Özkal Yüreğir, Emrah Güllüoğlu (Küçük Prens), Tan Kaymaz, CC ve tabiki Sabri Tunç vardı. İnsanları keşfetmek ve süprizlerle karşılaşmak beni hep çok mutlu eder. Ne çok güzel değerler var etrafımızda, farkında bile değiliz.
Bugün pazar. Mutlaka elinizde akıllı telefon veya bilgisayarınız vardır. Haydi tıklayın ve okuyun. Görün. Çok güzel fotoğraflar var içinde. Ve hatta sadece; değer yargılarının sınırlayıcı olduğu, bir mecraya sizlerde yazılarınızı gönderin. Yazılarını beğenerek okuduğum, Mevlüt Sönmezler, Kazım Apa, Yeşim Hatırlı, bekliyoruz.
Hiçbir maddi kaygı, reklam vs beklentileri yok bu insanların. İç seslerinin peşindeler. Yer’leri belirli, aynı Yön’ e bakıyor ve muhabbetle aynı Yol’ da yürüyorlar.
– Dergimiz hayatın evrensel insani değer yargıları dışında, tamamen tarafsızdır. –
– Aralarında kimseyi editör olarak seçmediler. Hiyerarşik bir birliktelik değil, muhabbetli şenlikli bir birliktelik istiyorlardı. Hem ‘ less is more’ dan etkileniyorlar, hem de ‘ less is bore’ a yakın hissediyorlardı. Kafalarındaki devam edip giden bu karışıklığı seviyorlardı. –
– YOL / Bizim gayemiz bu olmalı elbette. Yasaklanabilir, değer görmeyebilirsin fakat bu değerinden bir şey eksiltmez. Yine de bir YOL ‘ unu bulup dile getirdiğin takdirde sen olmasa bile, senden ilham alan birine bir kıvılcım vermek senin elinde ve buna mecbursun. YOL’ unuz açık, kaleminiz keskin olsun..-
– Bizimkilerin hikayesi bir yol hikayesi. Bu YER ‘ de durdukça, aralarına, taşıdıkları anlamı alabilecek, aynı YÖN ‘ e bakan, yeni gönüllüler katılmaya başlayacak ve ben eskiyim diye kibirlenmeden, genişleyerek, dolarak, zenginleşerek YOL ‘ larına devam edecekler.
Yersiz Yönsüz Yolsuz İnsan Topluluğu
SEVGİ İÇİNİZDEN EKSİK OLMASIN…