Soğuk bir zaman diliminde gelip usulca düştü toprağa yağmur… Çorak ve çatlak düzlüklerin resmi gibiydi her şey. Kuru bir ağacın çıplak dallarıymışçasına yayılıyordu çizgiler zemine. Sonra, güneşin ve yıldızların peyzajına bulutlar yerleşti, suyunu döküp susuzluğunu giderdi toprağın.
Ve yeniden bereketlendi Çukurova’m… Sanata, sanatçıya yenilerini ekledi. Sonra da bir bir Toroslar’ın ardına gönderdi.
…
Alinur Uğurpakkan… 1948 yılında Adana’da doğmuş. Belediye Şehir Tiyatrosu’nun arkasına düşen sokaktaki bir evde geçmiş, çocukluk ve ilk gençlik yılları. Komşusu olduğu tiyatro salonunu sık sık ziyaret edip dekorların yapılışını gözlemiş. İlk tanışıklığı bu sayede gerçekleşmiş sahneyle.
Altmışlı yıllarda Adana’ya gelip oyunlar sergileyen Salih Tozan, Cahit Irgat, Macit Flordun, Baykal ve İlkay Saran gibi dönemin ünlü oyuncularını izleyerek, kendince tiyatro eğitimi almaya başlamış sanatçımız.
VE OYUN BAŞLIYOR…
İlköğrenim yıllarında, Moliere’in “Kibarlık Budalası” adlı yapıtında oynayarak sahnenin tozundan birkaç nefes çekmiş sanatçımız… Bir anlamda, ilk pratik eğitimine bu süreçte başlamış. Aynı yıllarda, turneye çıkan ünlü tiyatro gruplarının hiçbir gösterisini kaçırmayarak kendini geliştirmeye çalışmış. Yanı sıra, tiyatroya dair çok yönlü kitaplar okuyup bilgi birikimini artırmış.
Adana’da basgitar çalanların çok az olduğu dönemlerde, bu enstrümanı kullanmayı öğrenip müzik gruplarında solistlik yapmış… Altmışlı yılların en büyük reklam firması “Bora Reklam Ajansı”nda karikatürist grafiker olarak çalışmaya başlamış. Ardından, bazı büyük matbaalarda grafik tasarımcısı olarak ürünler vermiş. Grafik tasarımlarının tabelacılar tarafından yapıldığı yıllarda, “Çizgi” adını verdiği, iki metreye dört metre ölçüsündeki grafik tasarımı bürosunu açmış.
Ekmeğini reklam alanında kazanırken, arkadaşları ile birlikte “Adana Halk Tiyatrosu”nu kurmuş. Daha sonra, Adana Belediyesi Şehir Tiyatrosu’nda kadrolu olarak görev yapmaya başlamış. Bu süreçte oyunlar yönetip, aynı zamanda bazı rolleri üstlenmiş.
BİTMEDİ…
İnsan çok yönlü sanatçı kimliğine sahip olunca, üstlendiği sorumluluklar da o oranda artıyor… Bu bağlamda kalemi ve fırçası güçlü olan Alinur Uğurpakkan, sahneye koydukları oyunların dekorlarını çizip kostümlerini tasarlamış.
Aynı süreçte, arkadaşlarıyla birlikte İş Bankası tarafından kendilerinden istenilen “İş Bankası Çocuk Tiyatrosu”nun oluşumuna katkıda bulunmuş. “Becerikli Kanguru” adlı çocuk oyununda rol alıp dekorlarını çizmiş, kostüm tasarımlarını yapmış… Seksenli yıllarda, Haldun Simavi’nin bölge gazeteleri çatısı altında çıkan Ekspres gazetesinde kurucu ortak ve reklam departmanı yöneticisi olarak basın hayatına girmiş. Gazete’de, haftanın bir günü “Cıngırak” adını verdiği mizah sayfasını başlatıp, yetenekli birçok genç çizeri Adana’ya tanıtmış. Sonraki yıllarda, başka gazetelerde kalemini değerlendirmiş.
Adana Fotoğraf Amatörleri Derneği’nin (AFAD) kurucuları arasında yer alıp, uzun süre üyelik yapmış. Kentimizdeki ilk “Grafik Tasarımları Sergisi”ni açarak bu alanda da varlığını kanıtlamış.
TOROSLAR’IN ÖTESİ
Artık Çukurova’ya sığmayacağına inanan Uğurpakkan, Toroslar’ı aşıp İstanbul’a yerleşmiş… Ulusal bir televizyon kanalında kadrolu olarak sanat yönetmenliği yapıp, çekilmekte olan birçok dizide görev almış. Bu arada, ortak olduğu reklam şirketinde bu sektörle ilgili çalışmalarını sürdürmüş. Kreatif direktörlük, reklam fotoğrafçılığı, reklam filmi senaryoları yazımı, reklam filmleri yönetmeni olarak çaba harcamış.
Tiyatro hayatı sırasında etkilemiş ve eğitmiş olduğuna inandığı Erdal Cindoruk tarafından kurulan “İstanbul Yeni Sahne” ekibine katılmış. “Pusuda”, “Ayyar Hamza”, “Kibarlık Budalası”, “Teneke”, “Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz” ve daha pek çok oyunda çeşitli görevler üstlenmiş.
“Sonsuzun İki Yakası”, “Can Perdesi”, “Dönüş Yemini” adlı televizyon filmlerinin yanı sıra, bir sinema filmi olan “Cumhuriyet”te rol almış…
“Mahallenin Muhtarları”, “Sıcak Saatler”, “Tanrı Misafiri”, “Çocuklar Duymasın”, “Beyaz Gelincik” gibi televizyonlarımızın popüler dizileri Alinur Uğurpakkan’ın rol aldığı yapımlardan bazılarını oluşturuyor.
SON OLARAK…
Yağlıboya, suluboya resimler yapan ve karikatür çizen sanatçımız, geçtiğimiz yıl memleketi Adana’ya dönüp kalıcı olarak içimize katılmanın, birazcık buruk olsa da, mutluluğunu yaşıyor.
Bu yazımı kaleme aldığım gün yağmurlu mu bitecek yoksa yıldızları mı izleyecektik, bilemedim… Ama bildiğim bir şey varsa, o da, Çukurova yıldızlarının İstanbul’a doğru kaymaya her daim devam edeceğiydi.