Okuldayken matematikten çok korkardım.
Aslında hala korkarım.
Zaman zaman düşlerimde havuz problemleriyle boğuşurum.
Bi türlü havuzu boşaltamam.
Çığlık atarak ter içinde uyanırım.
Dünyanın bütün havuzlarına veryansın ederim.
İlkokul 5.sınıftaydım.
Aritmetik dersindeydik.
Müfettiş Aziz bey içeri girdi.
O an kaçmayı düşündüm.
Ama tam kapının önünde duruyordu.
Vazgeçtim başarısız olabilirdim.
Arkamdaki duvar da çok kalındı.
Delemezdim.
Uzun boyundam dolayı en arka sıradaydım.
Kalemimi kazara sıranın altına düşürdüm.
Almak için sıranın altına girdim.
Ders bitene kadar çikmadım.
Aziz Bey babamın da müfettişiymiş.
Emekli olunca atölyeye gelmisti.
Arkadaş olduk.
Boşuna korkmuşum. İyi biriymiş sizden iyi olmasın.
İşin ilginç tarafı üniversitede matematiğin tam ortasına düştüm.
Ama prof. öğretmenlerim beni çikolata ve şekerle ödüllendirerek çarpım cetvelini öğrenmemi sağladılar.
Sinüsleri, kosinüsleri, tanjantları kendiliğimden öğrendim.
Bugün Aziz Nesin’in kurduğu “Metematik Köyü”ne uğradık.
Ve ben burada matematiği çok sevdim.
————————–
Şirince / Nesin Matematik Köyü
Ağustos 2018