Akşam eve dönüşte kapının önünde karşıladı beni.
Durgun görünüyordu.
Her zaman beni mutlu eden o neşeli hali de yoktu.
Sabah ayrılırken farkında olmadan kırıcı bir söz mü söylemiş ya da davranışta bulunmuştum acaba?
Sesime biraz neşe katarak ”Tatlım günün nasıl geçti? dedim.
Ve yanağını okşamak üzere elimi uzattım
Hiçbir tepki vermeden arkasını dönüp gitti.
Elim bir kaç saniye havada asılı kaldı.
Bütün gün evde yalnızdı can sıkıntısından böyle davrandığını düşündüm.
Kendi haline bıraktım.
Uzunca bir süre yanıma gelmedi.
Kitap okumaya dalmıştım.
Bir kıpırtı duydum.
Başımı kaldırınca göz göze geldik.
Gözlerindeki ışıltı içimi aydınlattı.
Bakışlarımız kilitlendi adeta.
Kıpırdamadan ve tek bir söz etmeden bakışıyorduk.
Onunla ilk karşılaştığımız günü anımsadım.
Okyanus yeşili gözlerini görmüştüm önce.
Öylesine güzel bakıyordu ki…
Gözlerinin derinliğinde yitip gitmiştim.
Mahzun duruşu içimi titretmişti.
İşte o an onu çok seveceğimi anlamıştım.
Öyle de oldu.
Şimdi kapı ağzında durmuş bana bakıyordu.
Gülümsedim.
Yavaşça yanıma gelip, kucağıma atladı.
Başını sevgiyle okşarken mutlu mırıltılar çıkarıyordu sevgili kedim
Aydın SİHAY