Bizim özümüz sevgi, unutuyoruz bazen. Amacımız para, itibar falan zannediyor, savruluyoruz yanlış yollarda. Sen kimsin kendine ya da komşuna bir faydan olmadıkça?
Düşmanlık, ayrımcılık, nefret, gıybet değil bizim asıl doğamız. Anadolu denince benim içimde, derinlerde bir yerde sıcacık bir his oluşuyor kalbimde. Sevgi; işte bu asıl yuvamız! Ermeni, Yunan, Musevi, Kürt, Arap, Alevi bir sürü güzel komşunun birliği beliriveriyor. Farklı yemek, kültür, desen ve renklerin ritmi duyuluyor, şarkısı çalıyor kulaklarımda.
Bir ırkın, inanışın, savaşın torunu değilim ben. Ben Anadolu’nun tohumuyum.
Tohumlar kalmaz yerinde, saçılır başka yerlere de. Anadolu tohumları çiçek açtı, salın bu haberi herkese.
Anadolu güzel kokuyor
Sevginin güneşi yeniden doğuyor.
Anadolu uyandı.
Salın haberi evrene!
— Esin, 22.02.2021