Festival tam da böyle bir şey.
Adana Altın Koza Film Festivali’nin sonuna yaklaşıyoruz. Ödüller bu akşam düzenlenecek kapanış töreninde sahiplerine teslim edilecek. Yıllar boyunca katıldığım her festivalin sonlarına doğru Habertürk’e gönderdiğim yazılarda genellikle Ulusal Uzun Metraj Film Yarışması’na katılan filmlerin ödül şansını değerlendirir ve kişisel favorilerimi açıklardım. Festivallerde danışman olarak çalıştığım veya seçkiyi belirleyen ön jüride görev yaptığım yıllarda da bu geleneği hep sürdürdüm. Bu yıl ise durum farklı. Festivalin sanat yönetmeni olarak görev yapıyorum ve tahminlerimden söz etmem veya kişisel favorilerimi açıklamam mümkün değil. Bunun yerine festivalle ilgili notlarımı, izlenimlerimi paylaşmayı deneyebilirim.
2020-2023 yılları arasında Antalya Altın Portakal’ın ön jürisinde görev yaparken sadece Türkiye prömiyerini yapan filmleri değerlendirirdik. Adana’da geçmiş yıllarda olduğu gibi 2024’de yine “prömiyer şartı” yoktu ama Ulusal Uzun Metraj film yarışmasına başvuran 50’yi aşkın filme baktığımızda, ilk gösterimini festivalimizde gerçekleştirmek isteyen birçok sinemacı vardı.
Sonuçta, 11 filmlik seçki ortaya çıktığında, “Bildiğin Gibi Değil” dışında diğer 10 film Türkiye’de ilk kez bir Ulusal Uzun Metraj film yarışmasına Adana’da katılacaktı -ki bu yıllardır örneğine rastlanmayan bir durumdu. Türkiye’de ilk kez Ayvalık’ta seyircilerle buluşan “On Saniye”yi dışarda tutarsam diğer 9 filmin 9’unun da Türkiye prömiyerini Adana’da gerçekleştirdik. Yurt dışındaki önemli festivallerde gösterilen “Gecenin Kıyısı”, “Hemme’nin Öldüğü Günlerden Biri”, “Hiçbir Şey Yerinde Değil”, “Yeni Şafak Solarken”gibi filmlerin seçkimizde yer alması bir yana, “Döngü”, “Hakkı”, “Ölü Mevsim”, “Su Yüzü”ve “Umut”un ((Hêvî) dünya prömiyerini Adana’da yaptık. Açılış gecesinde Yaşam Boyu Onur Ödülü’nü alan Polonyalı usta yönetmen Jerzy Skolimovski’nin festivale katılımı da kuşkusuz gurur vericiydi.
https://www.haberturk.com/ozel-icerikler/mehmet-acar/3723687-festival-tam-da-boyle-bir-sey