Büyüksaat civarındaki Lüks Otel’in kuzey tarafında yer alan geçitten girerseniz eğer heybetli bir ağacın gölgelendirdiği genişçe bir avluya çıkarsınız.
Düzensizce etrafa dağılmış masalar ve sandalyeler karşılar sizi.
Bir masada kağıt oynayanlar, diğerinde sohbet edenler ve bir başka masada önünde yarı içilimiş çayı düşüncelere dalmış insanlarla karşılaşabilirsiniz.
Geçmiş zamandan kalmış gibidir sanki her şey.
Ne zaman buradan geçsem tarifsiz bir huzur kaplar içimi.
Bir an durup o anı tüm duygularımla hissetmeye çalışırım.
Sonra doğu tarafındaki geçitten çıkıp giderim.
İşte o giriş ve çıkış arasındaki kısacık zaman sürecinde hayat donup kalır bu avluda.
Çaycı bir adım atmış ve elindeki askıda dumanları tüten çaylarıyla öylece durmaktadır.
Kağıt oynayanlardan biri tam maça dokuzlusunu masaya atacakken eli havada donup kalmıştır.
Fotoğraftaki sohbet eden iki dostun sözleri de havada asılı kalmıştır.
Ayakta görülen arkadaşları da henüz sandalyeye oturamamıştır.
Çünkü deklanşöre basıp dondurdum onları.
Artık onlar ölümsüzdür.
Aydın Sihay
——————————————————–
Lüks Otel avlusu / Adana
FOTOĞRAF GEÇMEKTE OLAN GERÇEK ANIN YAKALANMASIDIR.
Jaques-Henri Lartigue