Perdeleri çekip pencereyi araladık mı, son yılların en minik ayı Şubat sızıveriyor mekânımıza… Günler uzadıkça şaşkın havaların kafası iyice karışıyor. Gecikmiş yağmurları beklerken kuru soğuklarla muhatap oluyoruz… Renklerin bazıları halen firarda. Mavilerin, yeşillerin ailesi tamam da; kırmızının, sarının fertleri nerede? Sanırım şu 28 günlük fukara ayın en ırak yerinde.
***
Osmaniye’nin Adana’ya bağlı olduğu yıllarda, Kadirli’nin Gaffarlı köyünde doğmuş Hatice Güvel… Hatay Kız İlköğretmen Okulu’ndan mezun olmuş… İlk çalışmalarını Ağabeyi Mehmet Güvel’in resimlerini örnek alarak yapmış. Ardından sanat camiasının en yetkin isimlerinden eğitim alıp kalemini, fırçasını geliştirmiş… Bu bağlamda, birçok sergi açıp çeşitli ödüllere layık görülmüş. Eserlerinin birçoğu özel koleksiyonlarda yer alan ve bir dönem Adana Ressamlar Derneği Başkanı olarak görev yapan Güvel, sanat hayatına dair görüşlerini şu sözlerle özetlemektedir:
“Üyesi olduğum derneklerin sergilerine ve etkinliklerine katkıda bulunuyorum. Sonbaharda iki yerde kişisel sergi açmayı planlıyorum; Adana’da ve kendi ilçem Sumbas’ta… Adana bir kültür kenti. Bu nedenle, birçok etkinliğin yanında resim sergileri de büyük ilgi görüyor. Sumbas’ta bulunan ilkokul, ortaokul ve lise öğrencileri kendi çerçeveleri içinde okuyup mezun oluyorlar. Kırsal ortamda, halk oyunları dışında kültürel etkinliklere pek yer verilmiyor. Burada yağlıboya resim sergisi açarak öğrencilerin ufkunda bir renk yaratmak istiyorum.”
SANAT MÜZESİ VE YAZARLIK
“Amcaoğlu Hulusi Güvel sergileri izliyor, çok kapsamlı resim koleksiyonunu daha da genişletmek için resimler alıyor. Adana’da bir sanat merkezinin açılması için çalışmaları var. Aralarında benim eserlerimin de bulunduğu koleksiyonunu bu merkezde sergilemeyi düşünüyor. Bir kültür merkezimizin olması bizler için çok önemli. Eğer kurulursa, gerekli katkıları yapmaya hazırız.
Şiir, öykü çalışmaları yapıyorum. Basıma hazır üç adet kitap dosyam var. Çukurova yöresinde, gerçekten yaşanmış fıkra gibi olayları derleyip yazıyor, kitaplaştırmayı düşünüyorum. Çocukluğumda dinlediğim masalları da kaleme alıyorum. Bunlar arasında çok önemli dersler veren her masalı, ara dokunmalarla kurgulayarak düzenliyorum. İlerleyen yaşımda, beni başından atmaya çalışan dünyaya inat, kendi çapımda üretmeye devam ediyorum.”