İlk kitabınızı hatırlıyor musunuz? Peki o ilk kitabın yaşattığı duyguları? Peki en son ne zaman birine kitap hediye ettiniz? Hiçbir şeye kolayca sahip olunamayan yıllardan bugüne, kitaba verdiğimiz kıymetteki değişime ve anılara dair bir yazı.
Aziz Nesin’in dediği gibi Şimdiki Çocuklar Harika da, kitapla ilişkileri ne durumda, bilmiyorum. Daha doğrusu, şimdiki çocuklar kitap armağan edildiğinde mutlu oluyorlar mı, bundan pek emin değilim. Öyle çok armağan edilecek şey var ki artık, kitap ve oyuncak, o kadar da sevindirmeyebilir çocukları.
Şimdi çocukluk yarıştırmak gibi olacak, olmasın ama, ‘nerde eski çocuklar?’ dememek de elde değil. Eski çocuklar deyince de, övünmek gibi olmasın ama, bizim kuşak çocuklar, yani Ergin Günçe’nin “Biz eskiden yeni çocuklardık. Şimdi eski çocuklarız” dizesiyle övdüğü çocuklar olarak, bize bir kitap armağan edeni hiç unutmazdık, unutmadık. İşbu yazı kitabın bir armağan olarak nasıl bahtiyar kıldığı üzerine ‘nostaljik’ bir yazı olarak okunabilir. Ece Ayhan’ı da bu vesileyle bir kez daha ansak yeridir, ne demişti Eceobalı şairimiz? “Nerde eski nostaljikler?”
Yazının devamını okumak için tıklayın