Komet son sergisine çok önem vermişti ve belki de biliyordu bu sergisinin “son sergisi” olduğunu. Zaten öyle söylemişti atölyesinde, resimlerini bana gösterirken yazı yazmamı istemişti, Dirimart’taki bu “son sergisi” için
Komet, önce babamın arkadaşıydı, Ömer Uluç gibi. Sonra ikisi de benimle arkadaş oldular. Onlar da birer birer eksilmekteler. Komet her şeyden önce nükteli, zeki iyi bir ressamdı ve aynı zamanda şairdi. Şiirlerini çok ciddiye alıyordu. Her türlü sanat malzemesini denemişti, her zaman çok düşünmedi belki de bu medyumları, ama “İdi, İdim, İdik” sergisinde felsefenin önemine dokunmuştu. Düşünceyi zorlamayı ve bununla eğlenmeyi seviyordu; çünkü şairler genelde filozofturlar da aynı zamanda. Edip Cansever‘e hayrandı. Edip öldüğünde Paris’te otobüste karşılaşıp sonra gidip Edip için içki içmiştik. Tıpkı 1960’lı yılların sonunda Sartre‘ın Varoluşçuluk felsefesine dikkatini vermiş olduğu gibi. Bu dönem resimlerine bakıldığında belki de bu felsefenin etkilerini görmek mümkün olabilir: Yalnızlığı yaşayan bireylerin yan yana durmalarına rağmen aralarındaki mesafe gözükür ve bireyler yakın olmalarına rağmen aralarındaki uzaklık hissedilebilir; bir kalabalıktaki yalnızlığı duyumsatır.
Komet de okuyordu, hem de iyi bir kütüphanesi vardı. Onun için okumak daha çocukluğundan beri bir şansı olan, anlattığı kadarıyla bana, öğretmen bir babanın mevcudiyetiydi. Ansiklopediler bilhassa çocuklar için çok faydalıydı. Hele resimli Ansiklopediler çok daha dikkat çekici olabiliyordu.
Komet son sergisine çok önem vermişti ve belki de biliyordu bu sergisinin “son sergisi” olduğunu. Zaten öyle söylemişti atölyesinde, resimlerini bana gösterirken yazı yazmamı istemişti, Dirimart’taki bu “son sergisi” için. Bir de medyumları denedikten sonra vurguladığı bir şey vardı. Resim sergisiydi bu “son sergi” ve bir “ressam” tarafından yapılan bir sergiydi. Düşüncenin resme giden bakışıydı ve sanat tarihine birçok gönderme yapmaktaydı, bilhassa erken dönem resim tarihine, Rönesans resmine. Hep beraber yediğimiz son yemek, Japon lokantasındaydı. Orayı sevdiğini söylemişti Hazer. Hazer (Özdil), ben ve Komet’in Paris’ten arkadaşı Seza (Paker) hep birlikte yemek yedik ve sergisinin hazırlıklarını konuştuk.
Aşağıda Dirimart’daki son sergisi için yazdığımı ekliyorum, onun “son sergisinin” ve geçen seneki konuşmalarımızın (felsefe içerikli) bir özeti olarak bu sergi için yazdığım yazıyı; onu sevgiyle anıyorum..
https://t24.com.tr/yazarlar/ali-akay/komet-ve-son-sergisi,36870
Komet’in ölümü, Türkiye için matem günü
Çağdaş Türk resim sanatının. önde gelen isimlerinden Komet’in ölümü büyük bir üzüntü dalgasını da beraberinde getirdi. Sosyal medya dün Komet’i tanıyan tanımayan herkesin ünlü ressama ilişkin paylaşımlarıyla doluydu. Onun en yakınlarından biri olan ressam Mehmet Güleryüz, duygu dolu ve hatıralarla süslü bir ses kaydını internetten paylaştı.
Hürriyet gazetesi yazarı Sedat Ergin de Komet’e duygusal bir veda yazanlardan. Onun Instagram üzerinden yaptığı Komet paylaşımı, “Onun ölümü Türkiye için çok büyük bir kayıptır. Bugün Türkiye için bir matem günüdür” cümleleriyle sona eriyor.
https://t24.com.tr/haber/sedat-ergin-komet-in-oldugu-gun-turkiye-icin-bir-matem-gunudur,1061991
Komet yarın saat 14:00’te Mimar Sinan Üniversitesi’nde düzenlenecek törenin ardından Bebek Camii’nde kılınacak ikindi namazı sonrasında Aşiyan Mezarlığı’nda defnedilecek.