İSTİKLAL ORTAOKULU Eski istasyon’un kömür karası dumanlarını soluyan ,kara trenlerin uzun uzun çalan düdüğüyle nice hüzünlü ayrılıklara kulak veren ve tarihi dokusuyla ikinci orta olarak anılan bir okul İstiklal Ortaokul’u…
Seyhan’ın kıyısında değirmencilik yapan Rum Tırpani Bey,değirmenini Seyhan’ın azgın seline kaptırınca şehirde demircilik ve marangozluk yaparak para kazanmaya başlar.Kafası çalışan,öngörü sahibi,paranın değerini bilen Tırpani Bey , Çukurova’nın pamuğundan ilham alarak mahalle arasında bir dokuma tezgahı kurar..Burada Tırpani Bey bezi adıyla yatak,yorgan yüzü olan bezler dokuyarak pazarlar ve çok para kazanır.Karun gibi zenginleşince tezgahı atölyeye,atölyeyi fabrikaya çevirir. Milli Mensucat Dokuma Fabrikalarının temelini atmış olur.
Tırpani Bey,kızını evlendirirken ona bir bina armağan eder düğün hediyesi olarak.
İşte bu bina bugünkü İstiklal Ortaokulu’dur.
Bu bina 1920′ li işgal yıllarında Fransız Ordu Karargahı ve Alman okulu olarak kullanılır..Daha sonraları da kız ilköğretmen okulu olarak hizmete devam etmiştir.Yıllarca da Eskiistasyon Karakolu’nun damındaki Adana’nın ilk yazlık sineması olan ve yalnızca Fransız ailelerin seyirci olduğu Teras sinemasının da gösterilerine tanıklık etmiştir.
İstiklal Ortaokulu’nda 1990 ‘lı yıllardaki kadrosuyla eşine az rastlanır bir aile büyüklüğü sergilendi.Rahmetli müdürler Tuncer Kahveci,Halil Şencan ile öğretmenler Burhan Mendi,Yasin Yücel,Uğur Esin,Hüseyin Tekerek,Akif Yıldırım,Murat Mıhçı ,Hamza Çelik,Ahmet Koca Mustafa Aydın,Mehmet Temtek,Yusuf Keşli Mithat Mezreli ,Bekir Dilay ,Mehmet Eğribayat,Can Güney,okulun ablası Adviye Akın… öğrencileri kahvede izleyen ve kovalayan Nebahat Sindel,öğrenci canlısı Hatice Gülşen ve diğerleri …okulun maskotu Kadir ile acıya,sevince ortaklığın seçkin örneğini veren bir okuldu İstiklal.. Evlerden yükselen sabun kokuları yayılırdı sokağa,sokaktan okula.Arada bir de belki namus belki de ekmek kavgalarının nidaları yansırdı kulaklara. Reji’nin,Güney Sanayi’nin,Milli Mensucat’ın,Sümer’in,Gülbenkyan Çırçır’ın, alın teriyle yıkanan yolları birleşirdi İstiklal’de..
Sonsuzluğa gidenlere rahmetler,kalanlara sağlıklı ömürler olsun.
Bugün mü?Bilmem..
Okullarda eskinin havası solunmuyor artık.
Eskinin esamisi okunmuyor vefasız yenilerin yüreğinde.
Muzaffer Özen den alıntıdır…
Fotoğraf grup arşivinden Alman Okulu olduğu yıllar 1900 yılı başları
Sabri Gül.