PENCERE AÇILDI: Fikriye abla, sokakta koşturan oğlanlarına ”soykası batasıcalar gelsenize galan, şimdi babanız gelecek” diye bağırdı.
PENCERE AÇILDI: Hüsnüye teyze, sokaktan geçen sebzeciye ” banadurayı gaçtan veriyon?” diye sordu.
PENCERE AÇILDI: İnhisardan emekli Cemal amca, evkafdan emekli Niyazi amca’ya “günaydın” dedi.
PENCERE AÇILDI: Mahalle takımının ”kova” lakaplı kalecisi Aydın, aşağıdan “arka mahalleyle dürümüne maçımız var” diye seslenen Arda’ya “tamam gelirim” dedi.
PENCERE AÇILDI: Safiye abla, karşı komşusu Fahriye abla’ya ”kız Fahrooş herifin gittiyse kahveye bekliyorum” diye seslendi.
PENCERE AÇILMADI: Perdenin arkasından liseli komşu kızın geçişi izlendi derin bir ahh çekerek.
Eskiden pencereler dostluğa, güzelliğe, aydınlık günlere açılırdı.
ŞİMDİ GINDIRIK BİLE DEĞİL HEP KAPALI
————————–
Adana / İstiklal Mah./