“Yazabileceğin en iyi öyküyü yaz. Olabilecek en dolaysız biçimde…”
Hemingway
‘Durun İnecek Var’ tür olarak Deneme kategorisine girmiş, kitabın tanıtım sayfasında yazan bu. Yasemin Pforr’un içinde gezinen hayat, artık yazı olarak çıkmak istemiş ve yazmış. 27 yıllık iş hayatını bir günde bırakıp, yeni bir yolculuğa başlamış, kızı Ladin, önce iki sonra üç kedisi Cookie Hanım, Limon Efendi, Çakıl Efendi ve kimi yaşanarak, kimi yaşanmadığı için yaşanarak süren her şeyiyle.
Kor Tanesi’nde (sf. 112) şöyle diyor: ‘Yüreğimizi derin delmiş anılar, kendileri ile ilgili tüm hesapları kapatmadan anı kütüphanemizdeki yerlerini almıyorlar maalesef. Her ne kadar bizler onlarla işimiz bittiğine inanarak onları raftaki yerlerine kaldırsak bile, içimizde onlara dair en ufak bir kor tanesi kalmışsa eğer, raftaki yerlerinden göz kırpıp dururlar habire. Kendilerine uygun buldukları ortamlarda bizi tekrar yakmak üzere.’
Okurken aklıma Hemingway’in girişte yazdığım sözleri geldi. Ne oldu ne bitti’yi ayrıntılı olarak aktarmadığı için belki, belki de çok isabetli tesbitleri olduğu için, bazı yazıları öylesine güzel öykü olmuş ve olabilecek en dolaysız biçimde yazılmış ki, tam da yazarın önerdiği gibi, örneğin sf. 91, sf. 33 sf. 37.
Boğazınızda bir süre gitmeyen bir düğümle okuyorsunuz, fiziksel bir acıdan bahsediyorum.
’Dipte hepimizde var olan karanlık kutunun kapağını açma cesaretini gösterdim,’ diyen bir yazar Yasemin Pforr. Hem cesur, hem alçakgönüllü, ‘bildiğimden değil, bana öyle geliyor,’ diyor örneğin. Sözcükleri ve bunların dizilimi akıllı bir kadının parmaklarından dökülüyor. Bir de insan hep şunu düşünüyor, pek çok yaşantı içinde yoğrulmuş, acılardan ders çıkarmış, tortusundan kendine ilaç yapmış. Mutlaka okuyunuz, içinde kendinizi görebileceğiniz aynalar asılı.
Çok geç bir tebrik, kitabın bana geldiği tarih 14. 11. 2015
‘Sevgili Naniş, Işığınıza ışık katması umuduyla, derin sevgiler, diyerek imzalamış. Kitabı benim için imzalatan Dilara Akay’a içten teşekkürler.
Dilerim çok yaşasın, hep gözlere baksın, hep yazsın. Son söz ondan olsun.
“Onun için gözlerine bakarım ben hep insanların. Gözlerde yaşar en derin hikayeler…