Atarım kendimi sokaklara.
Ne zaman yüreğim daralsa, ne zaman canım sıkılsa ne zaman içim içime sığmasa,
atarım kendimi “eski kentin” sokaklarına.
Yürüdükçe yüreğim ferahlar, sıkıntım dağılır gider.
İçim içime rahatça sığar.
Sandalyeciler sokağından yürüyüp köşedeki Çarşı Hamamından karşıya arastaya girerim.
Sonra sokaklar…
Bir sokaktan çıkıp diğer bir sokağa girerim.
Top peşinde koşan cocukların arasından geçerim.
Kapı önlerinde çekirdek çintip sohbet eden teyzelerin yanından geçerim.
Önünde plastik topların asılı durduğu bakkalın önünden geçerim.
Dükkanlarının önünde tavla oynayan manavla kasabın önünden geçerim.
Caminin yanından, çeşmenin önünden…
Hadi gelin şu sokağa girelim.
Sanırım yürümeyi özledim.
————————————————
Sarıyakup Mahallesi / Adana