Bence… Geçmişten bugüne uzanan ışık çizgisinde gönlünce yürür, birikimleriyle çoğalır sanatçı… Yıllara bölünmüş dokuların duygusal bakıcısı olup, hoş...
Aslında akmadan gider yıllar… Acılara, tatlılara, hüzünlere ve mutluluklara takıla takıla tükettiğimiz bir süreçtir hayat. Bazen hafızamız, ardımızda...
Ulaşıp da özümseyebildiğimiz kadarıyla… Hayatı düşünür, hisseder, konuşur, yazar, resmeder veya fotoğraflarız. Sanatın, sanatçının özgün güçlerle bilenmiş düşünsel/duygusal...
Boyutlarını çoğaltıp duygu ve bilgi birikimlerimiz ölçüsünde derinleştirebildiğimiz bir dünyada yaşıyoruz. Bu bağlamda… Evren tarafından beslenen renklerin, çizgilerin...
Yazmanın tadını aradığım vakitlerde… Bazen kör karanlık bir yürekle bakıyorum, bilgisayar ekranındaki sanal beyaz sayfaya… Ellerim tutuyor, gözlerim...