https://www.facebook.com/groups/495586090482780/search/?q=topel%20dolmu%C5%9Flar%C4%B1
Adanalılar Topel dolmuşlarını iyi bilirler.
Az önce içlerinden bir tanesine el kaldırdım. Geriden gelen minibüsü beklerken de gözlerim mi beni yanıltıyor acaba, diye bakalaldım. Şoför mahallinde sanki bir hanım oturuyor gibiydi.
Durdu, bindim, yok vallahi gözlerim doğru görmüş, evet, Topel dolmuşunu kullanan, hem de güneş gözlüğünü takmış, saçlarını derli toplu bir at kuyruğuyla tepesine toplamış, hafif bir makyajla yüzüne renk vermiş, beyaz bluzuyla çok hoş, tertemiz, kibar ve modern bir hanımdı.
Daha önce şehir içi toplu taşımada otobüs kullananı görmüştüm ama Topel’de bu bir ilkti.
Biner binmez, aayy, dedim gülerek, Topel dolmuşunda bir hanım şoför görmekten o kadar memnun oldum ki, keşke daha da çoğalsa, aynı güler yüzle o da beni cevapladı, selamladı, yeni başladığını söyledi, ohh, dedim yerime otururken de biraz seslice, azıcık yumuşar ortam, ehh ne de olsa kadın eli, bir başka erkek yolcu da beni destekler konuştu, baktım öyle de güzel sürüyor ki minibüsü, uçurmuyor, savurmuyor, kurallara uyuyor, en mühimi de nazik.
Evin sokağına yakın durakta inerken de -hoş, diğer tüm şoförlere de iyi günler diliyorum, hayırlı işler diyorum inerken, çoğu öyle şaşırıyor ki- sizi yürekten kutluyorum, dedim, hayırlı uğurlu olsun. Nasıl içten teşekkür ediyor anlatamam.
Gerçekten ben çok mutlu oldum ve öylesine özledik ki temiz, pak, kibar, efendi, düzgün, insana yakışır her şeyi, çoğalsın böyle anlar, diye diledim.
