Emrah Kolukısa
Yeniden başlayan sezonun ilk filmlerinden “Palm Springs” (“Yarın Yokmuş Gibi”) sürekli aynı günü yaşayan bir kadınla erkeğin başından geçenleri anlatıyor.
Sürekli aynı günü yaşamak aslında hayatımızın sıradanlığını, tekdüzeliğini anlatmak için kullanılan bir metafor. Yani her ne kadar her sabah uyandığımızda takvimden bir yaprak eksiliyor ve zamanda bir şekilde ilerliyor olsak da günlerin birbirine benzerliği, her yeni günün aslında bir öncekinden bayat oluşu gibi can sıkıcı gerçekler dibi olmayan varoluşsal bir kuyuya çekiyor bizi. Arada bir (eğer sık sık değilse elbette) böyle hissetmeyen var mıdır aramızda? Sürekli aynı metroya binip, aynı iş yerine gitmek; öğlen aynı arkadaşlarla çıkıp aynı lokantaya giderek “acaba bugün ne yesem de bir fark yaratsam hayatımda” diye düşünmek; akşam aynı metroyla aynı eve dönmek… Kimileri için hayatın mükemmelliğini sağlayan bir düzen, kimileri içinse hiçbir heyecanı kalmamış iç sıkıcı bir rutin…
YENİ KUŞAKLAR İÇİN ‘GROUNDHOG DAY’ Mİ?
Başrollerini Andy Samberg (“Brooklyn Nine Nine”) ve Cristin Milioti’nin paylaştığı; Max Barbakow’un yönetmenliğini üstlendiği ve Andy Siara’nın senaryosunu yazdığı “Palm Springs” (“Yarın Yokmuş Gibi”) geçen ocak ayında gösterildiği Sundance Film Festivali’nde bir rekor kırarak 17.5 milyon dolar ve 60 cent’e Hulu’ya satılmıştı (eski rekoru 69 cent farkla kırdığını söylemeye gerek var mı?). Herkes filmin “Groundhog Day” (“Bugün Aslında Dündü”) adlı kült filmin bir yeniden yorumlanışı olduğu hususunda hemfikir elbette; keza sinema okulunun ilk günü tanışıp arkadaş olan Max Barbakow ve Andy Siara da bunu yadsımıyor. Mezuniyet sonrası ne yapmak istediklerine karar vermek için bir hafta sonu Palm Springs’e giden Siara ve Barbakow, elbette bütçe kaygılarının da etkisiyle, çölde geçen (bir çeşit tek mekan) ve nihilist bir adamın (adı Nyles) yaşadıklarına odaklanan bir filmi genel hatlarıyla oluşturuyorlar ve filmin adı da bu hafta sonuna atfen “Palm Springs” oluyor.
Yazının devamını okumak için tıklayın