Emre Toğrul – Yine de Oynarmısın Benimle

Emre Toğrul

Beni kategorize etme

Benle oynama

Yaftayı yapıştırıp

Bana isim koyma

Karikatürleştirme beni

İlahlaştırma

Tabulaştırma sakın

Tapulaştırma…

Bülent Ortaçgil’in nefis bir şarkısıdır dillerden düşmeyen,

Kategorize etmeyi öğrenen beyinlere kapak bir şarkı.

Bir türlü ayırmayı, sınıflandırmayı, dosyalayıp ötekileştirmeyi,

Bizden ondan deyip ayırıp sınırlandırmayı,

Bu kozmopolit çok kültürlülük içinde dahi ayrıştırmayı becerenlere,

Bunu hayatının tüm amacı haline getiren ucuz hamasetçilere

Enfes bir çıkıştır şarkı.

Sıkıştırıp tıkıştırma beni

Depolaştırma

Duygularım yok oldu yüreğimi

Nasırlaştırma

Beni demoralize etme

Depolitize etme

Her işten kaçar oldum

İllegalize etme

Ben seni öyle sevdim, öyle sevdim

Ben seni öyle sevdim, böyle mi sevdim?

●●●●○○○○●●●●

İstesek te istemesek te artık bu dünyanın bütün kültürleri karışıyor.

Fikirler, iradeler, gelenekler, ruhlara yansıyan binyıllık ritüeller dahi,

Farklı genetik çıktıların tezahürü farklı bedenlerce ortak kabul ediliyor.

Derin bir kabul, tolerans ve tevazu ile çokkültürlü kozmopolit bir kabul bu.

Kurulan yeni metaevrenlerde, oyunların sonsuz dünyasında, sosyal medyada,

Parada, bankacılıkta, sağlıkta, dolaşımda ulaşımda kategorize olmak yok.

Dünya herkesin şu veya bu şekilde paylaşabileceği tek bir ölçünün şemsiyesinde,

Hilafsız herkesin oyun alanı olan bir büyük panayır haline geliyor.

Herkes herkesle, sanal yada gerçek bulduğu her alanda oynuyor.

Görüntü, yorum, küfür, övgü yada gerçek olarak birbirine o kadar yakınki her şey.

Beni kategorize eden, ayrıştıran her sınır başka bir mecrada yol geçen hanı,

Ne olursan ol yine de oynar mısın benimleye çıkıyor yol.

Bülent Ortaçgil’in enfes güftesindeki çağrı gibi;

Sus olsam, kusur olsam

Ağızdaki küfür olsam

Doğuştan esir olsam

Yine de oynar mısın benimle?

Sayılmasam kaç olsam

Toprakdaki güç olsam

Aptal gibi suç olsam

Yine de oynar mısın benimle?

Kategorize edilmiş, ayrıştırılmış bir altkültür ötekileştirmesiyle,

Tabularıyla, ilahlarıyla, tapularıyla sevmiştik biz bu dünyayı oysa,

Bize onu öyle sevdirmişlerdi, böyle mi sevdirmişlerdi???

●●●●○○○○●●●●

Yunancadaki karşılığı evrenin vatandaşları anlamına gelen ‘’kosmopolites’’,

Diğer bir deyişle küresel bir vatandaşlık konusunda epiy yol aldık sevgili dostlar.

En azından yeni kuşaklar, aynı toprakta yaşamasa da aynı sanal dünyada yaşıyor,

Konuşuyor, paylaşıyor, alışveriş yapıyor, etkileşiyor, seviyor ve seviliyor.

Birinci aşamada hepimizin birbirimize sorumlu olduğu, ortak etikle sürdürülen,

Koskoca bir oyun alanı dünya oluşturuldu.

Farklı yaşam tarzlarını, ortak sorumluluk ve ortak etikle aynı zaman diliminde yaşamak,

Bu farklı tazların bilinip, hoşlanılmasıyla ve belki deneyimlenmesiyle olacaktı,

Artık neredeyse bilmediğimiz hiçbir yaşam tarzı kalmaması da ikinci aşamaydı.

Yavaş yavaş insan refahının ve ıstırabının temel kaynağının ortak biyolojimiz olduğunu,

Fiziksel ve zihinsel zararların tamamen çokkültürlü kabulün ortak etiğinde eritilebileceğini,

Bunun için dünya yetmezse, dünya dışı bir zihin evreni yaratılabileceğini anlıyoruz.

Sevgili dostlar ne dersiniz bu değişime, bakın Ortaçgil ne demiş?

Olmalı mı, olmamalı mı?

Yoksa hiç değişmemeli mi?

Ama ben değişmezsem, ben olamam ki

Bilmeli mi bilmemeli mi?

Yoksa hiç öğrenmemeli mi?

Ama ben öğrenmezsem, hiç olamam ki…

●●●●○○○○●●●●

Aslında belki de masumane ilhamla yazdı Ortaçgil usta şarkılarını,

Ama biz dinlerken kategorize edilmeyi, olmalı mı olmamalıyı,

Kosmopolitlikten girdik, çokkültürlülükten, evrensellikten çıktık.

Aklımızın başka türlü çalışmamasındandır dostlar, kusurumuz affola.

Ama şüphe yok ki, bu denli materyal yüklü bir dünya da bile,

İnanç, sevgi ve umut olduğu sürece idealizmi hayal etmek zor değil.

Bir idealist gibi gerçeğin maddi değil ruhani olduğunu düşünürsek,

Dünya ve kültürlerin evrildiği barış içindeki ortak dünya ideali,

Olmalı mı, olmamamı mı yada hiç düşünülmemeli mi bilemem.

Ama Ortaçgil şarkıları mantığıyla bugüne bir nokta koymak gerekirse,

Üstelik Müslüm babanın seslendirdiği tek şarkısıyla bitirirsek,

Anlamak çözmeye yetmez

Sensiz olmaz, sensiz olmaz

Yine kendi kendime sormadan duramadım…