Emre Toğrul, Çaresiz Hüzün

İnsanoğlunu en katıksız gösteren duygu
Hüzün,
En asil haliyle görmek için insanı
Hüzün,
İçten içe, kendi kendine
Asla öfke değil, hırs değil
Asla üzülmek değil, yas tutmak değil
Salt ağlamak değil, sızlanmak değil,
Pür hüzün…
∞Ω∞

Bir gözden geçirme, bir hatırlama, unutmama
Belki bir anı, o enkazdan kalma
Sararmış bir resim, burada gibi hala
Asla kavuran bir kasvet değil, bir sorgulama
Gerçekle yüzleşme, sıkıntı ve ızdırap değil asla,
Akan yaş, sadece bir damla
Hüzün,
Elde kalan sadece ve saf hüzün
Bir sigara, bir sandalye ve kırık bir masa…
∞Ω∞

O, kadını bile kadın yapan
O, erkeği bile çaresiz bırakan
Oğulun kızın gözlerine dolan
Bir dem ürperme, uçan zaman
Bir anımsama, kalpten başlayan
Birkaç edilmiş kelime, hatırlanan
Belli ki yer etmiş, bellekten çıkamayan
Düşündükçe hatırladıkça hüzün
Baktıkça hüzün, dünden kalan…
∞Ω∞

O hüzün ki, bir kadının suratında
Daha azhar bir tablo var mı acaba ?
Buğulu bir çift göz karşısında
Bir iç çekiş, sımsıcak göğsün avlusunda
Son bakışında bir ananın, giden yavrusuna
Üzülürken sevgilinin, bu ezik ihanetin ortasında
Göz yumulmuş bir yıkıntı pişmanlığının sultasında
Pürüpak hüzün, güzel hüzün, biçare hüzün
Kaşın gözün ortasında…
∞Ω∞

Asil insana en yakışan yüz
Hüzün
Bir içe çekilme, bir hesaplaşma
Bir bellek filmi, bir vedalaşma
Belki bir kaçış, ıraklaşma, uzaklaşma
Belki de akıl tutulması, salaklaşma
İlla ki bir kavuşma, bir kucaklaşma
Çok, ama çok derin bir hüzün
Belli ki, bu bir arınma, özünü aşma, …
∞Ω∞

Ülkemin yüzüne de en yakışan duygu
Hüzün
Fakru zaruret içinde, ama asil bir dün
Öyle bir sevdaydı ki, sevinç üzüntü aynı gün
Sıcaklığında yaşarken, ayrı şivede aynı tınıdaki türkünün
Bugün olmuş dostu düşmanı bellisiz bir cenazemsi düğün
Ve karışık kafaların tek yüz ifadesi bugün
Hüzün ki ne hüzün
Uyu hüzün, uyan hüzün, hep hüzün…

∞Ω∞

Bugün sevgili dostlar, yalnız hüzün,
Ruh utanmada, akıl tutuk, beyin süzgün
Kalp sorunca, yüzde çilekeş bir hüzün
Düşününce akıl, çehrede çaresiz hüzün
Asla öfke değil isyan değil, asla istemem üzül
Asla kasvetiyle değil, bu bitmeyen güzün
Sadece bir damla yaş , usaresi özünün
Bugün hüzün
En gerçek ve sade insan suratı, hüzün