Konser Tarihi : 6 Aralık 2024
Konser Saati : 20:00
Konser Salonu : Adana Büyükşehir Belediyesi Konser Salonu
KONSER PROGRAMI
A.BORODİN : Orta Asya Stepleri
- GLAZUNOV : Keman Konçertosu
- KORSAKOV : Senfoni No: 2
Şef : ORHUN ORHON
Solist : SOFİKO TCHUMBURIDZE
ORHUN ORHON
Doğum tarihi ve yeri :1977, Ankara
Lise öğrenimini TED Ankara Koleji’nde tamamladı.
1995-2001 arasında Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi’nde teori- kompozisyon alanında öğrenim gördü. Lisans eğitimi boyunca Elhan Bakihanov ile çalıştı.
2001 yılında Fransa’da Gaillard Uluslararası Müzik Akademisi’nde, modern müzik bestecisi Rainer Boesch’un kompozisyon sınıfına kabul edildi. Yurda döndükten sonra akademik kariyerine Bilkent Üniversitesi’nde devam etti. 2002-2004 yıllarında Müzik ve Sahne Sanatları Enstitüsü’nde yüksek lisans eğitimi aldı. Mahir Cetiz, Füsun Köksal ve Işın Metin ile kompozisyon; Gürer Aykal’la orkestra şefliği çalıştı.
Orhon, akademik kariyerine Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi ve Müzik Hazırlık Okulu’nda öğretim görevlisi olarak başladı. 2007’de Bilkent Gençlik Senfoni Orkestrası’nda asistan şef oldu. Bu orkestra ile alışılagelmiş repertuarın dışında Wagner, Strauss ve Şostakoviç’in eserlerinden oluşan konserler gerçekleştirdi.
2006-2009 arasında Ankara’da üç yıl boyunca düzenli olarak oda müziği konserlerinin düzenlenmesinde rol oynadı. Bu süreçte birçok Türk oda müziği eseri ilk defa seslendirilmiş ve kayıtları yapılmıştır.
Orhon, sanatta yeterlik (doktora) eğitimini 2009 yılında Gürer Aykal’ın orkestra şefliği sınıfında tamamladı. 2011 yılında Almanya’da bir çalıştayda ünlü şef Kurt Masur ile çalışma şansı buldu.
Türkiye ve Yunanistan’dan yaşları 18-28 arasında değişen 70 müzisyenin bir araya gelmesiyle oluşan Türk-Yunan Gençlik Orkestrası’nı 2010-2012 yıllarında yönetti.
2011 yılında Ankara’nın çeşitli müzik okullarındaki genç müzisyenlerden oluşan Ankara Gençlik Senfoni Orkestrası’nı kurdu, 2018’e kadar orkestranın genel müzik direktörlüğünü yürüttü. Başta Ankara Müzik Festivali olmak üzere pek çok etkinlikte bu orkestra ile sahne aldı. 2015’te Andante Müzik Ödülleri’nde Yılın Orkestra Şefi Ödülü’ne değer görüldü.
2016 yılından itibaren, çağdaş müziğin Türkiye’deki temsilcilerinden olan İstanbul merkezli Hezarfen Topluluğu ‘nun ve çağdaş müzikte geleneksel Türk müziği çalgı ve makamlarını kullanan NK Ensemble adlı topluluğun konuk şefi oldu.
Klasik Keyifler gibi sivil derneklerin bünyesinde yer alan sanatçı, çeşitli filarmoni dernekleri ile projeler geliştirdi. Uluslararası Ankara Müzik Festivali’nin danışma kurullarında yer aldı.
Sanatçı, çeşitli konserlerde Hasan Uçarsu, İlhan Usmanbaş, Özkan Manav ve Turgut Pöğün gibi çağdaş Türk müziği bestecilerinin eserlerini icra etti; kimi eserlerin ilk kaydını gerçekleştirdi.
Bestecilik ve şeflik dışında akademik çalışmalarına devam etti. Geçmiş Türk bestecilerin eserlerinin el yazısı nota kayıtlarını dijital hâle getirdi. Bu dijital nota kayıtlarının bir kısmı da Alman Schott Music yayınevi tarafından basılmıştır.[
Başkent Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda ders veren sanatçı Orkestra Akademik Başkent’in birinci şefidir. Ödülleri:
2006- “Nejat F. Eczacıbaşı 6.Ulusal Beste Yarışması”nda üçüncülük ödülü
2008- “Nejat F. Eczacıbaşı 7.Ulusal Beste Yarışması”nda ikincilik ödülü
2015- “Donizetti Klasik Müzik Ödülleri” Yılın Orkestra Şefi Ödülü
SOFIKO TCHUMBURİDZE
DOĞUM tarihi ve yeri : 2000, Mersin
Müzisyen bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. 6 yaşındayken Mersin Üniversitesi Devlet Konservatuarı’nda annesi Lily Tchumburidze eğitmenliğinde keman çalışmalarına başlamıştır.
Sofiko, Lukas David, Nora Chastain, Cihat Aşkın, Özcan Ulucan, Rudens Turku, Volker Jacobsen, Sergey Kravchenko, Dora Schwarzberg, Pierre Amoyal ve Dimitri Sitkovetsky’nin ustalık sınıflarına katıldı.
Sofiko’nun sanatsal faaliyetlerinde oda müziğinin önemli bir yeri vardır. Solist performanslarının yanı sıra oda müziği sanatçısı olarak İstanbul Boğaziçi Albert Long Hall Oda Müziği Festivali’nde, “Hochschule für Musik und Theatre München” in Oda Müziği Günleri’nde ve prestijli Schloss Elmau Oda Müziği Festivali’nde sahne aldı. Oda müziği performanslarından bazıları Bayerischer Rundfunk Radyo kanalı tarafından kaydedildi.
Sofiko, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası, Innsbruck Üniversite Orkestrası, Çukurova Devlet Senfoni Orkestrası, Bursa Devlet Senfoni Orkestrası, Eskişehir Senfoni Orkestrası, Karşıyaka Oda Orkestrası gibi orkestralarla solist olarak çalmıştır.
Youth Classics Festival, Semmering International Summer Festival, İstanbul Genç Klasikçiler Festivali, Seefeld Starnberger Müzik günleri, Salzburg Festivali gibi İsviçre, Avusturya ,Türkiye ve Almanya’ya düzenlenen ulusal ve uluslararası festivallere katıldı.
Sofiko, erken yaşlardan itibaren birçok ödüllere layık görülmüştür. 2008 yılında 8 yaşında iken Türkiye’de düzenlenen Gülden Turalı Ulusal Genç Müzisyenler Keman Yarışması’nda 1.lik ödülüne layık görüldü. Şubat 2016’da seyirciler tarafından “Rudens Turku Vakfı tarafından Yılın Öğrencisi” seçildi ve ayrıca özel bir ödül aldı. 2017 ve 2018 yılları arasında Almanya’da düzenlenen Ana Chumachenco Yarışması’nda birincilik ödülü ve piyano üçlüsü ile Ulusal Oda Müziği Yarışması’nda Türkiye’de birincilik gibi önemli ödüller kazanan Sofiko, 2023 yılında Türkiye’nin gençler için yapılan en önemli serilerinden olan Parlayan Yıldızlar serisinde başarılarına yeni bir birincilik ödülü daha eklemiştir.
2021’de Alpha Classics için Howard Griffiths yönetiminde Mozarteum Orkestrası ile CD kaydı gerçekleştiren Sofiko, 2022‘de Julia Fischer ile Grünwald’de konserler vermiştir. Ünlü şef Daniel Barenboim yönetmenliğinde olan 2022 Divan Orkestrası’nda çalmaya hak kazanan Sofiko, Köln, Lübliyana, Salzburg, Berlin ve Luzern’de başarılı konserler verdi. 2023 yılında ise verdiği başarılı konserler sayesinde tekrardan Divan Orkestrasına davet edilen ve turne kapsamında Avrupa’nın en ünlü konser salonlarında orkestrada yer alan Sofiko, bununla beraber Almanya’nın Rügen şehrinde yapılacak olan ve günümüzün önde gelen genç sanatçılarıyla beraber ağustos ayında Spielende Insel Oda Müziği Festivali’ne davet edilmiştir.
Sofiko, ÇEV Sanat’ın katkılarıyla Almanya’da Hochschule für Musik und Theater München’de lisans eğitimine 2018-2019 yılları arasında Prof. Lena Neudauer ile başlamıştır ve sonrasında Prof. Julia Fischer’in sınıfında tamamlamış olup halen Prof. Fischer’in sınıfında lisansüstü eğitimine devam etmektedir. Bununla beraber Barok Keman lisans eğitimini de Prof. Mary Utiger ile yapmaktadır.
ALEKSANDR BORODİN
Doğum tarihi ve teri : 12 Kasım 1833, Sankt-Petersburg, Rusya
Ölüm tarihi ve yeri : 27 Şubat 1887, Sankt-Petersburg, Rusya
Aleksandr Borodin 19. yüzyılın önemli bir Rus milliyetçi bestecisiydi. Ayrıca aldehitler üzerine yaptığı araştırmalarla dikkat çeken bir bilim insanıydı.
Borodin’in babası bir Gürcü prensiydi ve annesi bir ordu doktorunun karısıydı ve rahat koşullarda büyüdü. Diller ve müzik konusundaki yeteneği erken yaşlarda belli oldu ve bir okul çocuğu olarak piyano, flüt ve çello çalmayı ve müzik bestelemeyi öğrendi.
1850’den 1856’ya kadar Medico-Surgical Academy’de kimya alanında uzmanlaşarak eğitim gördü ve 1858’de doktora derecesi aldı. 1859’dan 1862’ye kadar Batı Avrupa’da eğitim gördü. Rusya’ya döndüğünde Medico-Surgical Academy’de yardımcı kimya profesörü ve 1864’te tam profesör oldu.
İlk büyük eseri olan Mi bemol Majör 1 No’lu Senfoni (1862–67), Mily Balakirev ile tanışıklığının bir sonucu olarak yazılmıştır. Balakirev’in çevresinde ( Beşli ) Nikolay Rimsky-Korsakov , Modest Mussorgsky ve César Cui ile yer almıştır. Borodin, Si Minör 2 No’lu Senfonisine 1869’da başlamış ve aynı zamanda opera şaheseri üzerinde çalışmaya başlamıştır. Prens Igor (Rimsky-Korsakov ve Aleksandr Glazunov tarafından ölümünden sonra tamamlanmıştır). Prens Igor’un II. Perdesi sıklıkla çalınan “Polovtsian Dansları”… Ayrıca iki yaylı dörtlüsü, bir düzine dikkate değer şarkı, tamamlanmamış La Minör 3. Senfoni ve Orta Asya Bozkırlarında adlı senfoni şiirini yazmaya da zaman buldu .
Borodin’in müzik çalışmaları bilimsel çalışmalarından daha fazla rahatlamaktan başka bir şey değildi. Araştırma ve öğretiminin yanı sıra, 1872’de kadınlar için tıp kursları kurulmasına yardımcı oldu. 1880’lerde iş ve sağlık sorunlarının getirdiği baskılar ona beste yapmak için çok az zaman bıraktı . Bir baloda aniden öldü.
Borodin’in besteleri onu Rus bestecilerin ön sıralarına yerleştirir. Güçlü bir lirik damarı vardı ama aynı zamanda kahramanca konuları ele alış biçimiyle de dikkat çekiyordu. Alışılmadık derecede ince bir ritmik duygusu vardı ve orkestral renk kullanımında ve uzak yerlerin çağrıştırılmasında mükemmeldi. Senfonilerinde ve yaylı dörtlülerinde “Romantik dönemin en iyileri arasında” bir hareketin müzik materyalinin tek bir başlangıç motifinden türetildiği resmi bir yapı geliştirdi.
Melodileri Rus halk melodilerinin karakterini yansıtır ve Rus ulusal okulunun diğer bestecileri gibi Batı Avrupa müziğinde alışılmadık çarpıcı armoniler kullandı.
ORTA ASYA STEPLERİ
Bestelenme tarihi: 1880 yılı sonları
İlk yorumu : 1889, Petersburg
Adanan kişi : Franz Liszt
Bu pek tanınmış orkestra parçası, Çar İkinci Aleksandr’ın 25’inci saltanat yıldönümü nedeniyle düzenlenen törenlerdeki “canlı tablolar” dizisi için bestelenmiş bir senfonik şiirdir, Avrupa’ya yayılmıştır.
Aleksandr Borodin ertesi yıl Weimar’da Franz Liszt’i ziyarete gitmiş, çağın büyük müzik adamı tarafından kutlanmış, “Orta Asya Steplerinde” bu nedenle Liszt’e adanmıştır.
Eser, Orta Asya’nın geniş steplerindeki atmosferi canlandıran güçlü bir müzikal tasvirdir. Bestecinin ölümünden sonra arkadaşları Modest Mussorgsky ve Nikolay Rimsky-Korsakov tarafından düzenlendi. Orta Asya Steplerinde, Borodin’in muhteşem bir orkestra işçiliği ile oluşturduğu geniş ve coşkulu melodileri içerir. Eserde ayrıca, Orta Asya’nın bozkırlarında dolaşan atların hızı, steplerin yüce manzarası ve geleneksel Orta Asya müziğinin etkileri gibi temalar da bulunur. Orta Asya Steplerinde, Borodin’in en popüler eserlerinden biridir ve Rus müziğinin en güzel örneklerinden biridir. Eserin programı şudur:
Orta Asya’nın ıssız çöllerinde doğu karakterli, sakin, melankolik bir Rus türküsü yansır. Askerlerin koruduğu bir kervan bitip tükenmez çölü aşmaktadır. Kervan kendine özgü ritmiyle yaklaşır, sonra yavaşça uzaklaşarak çölü eski ıssızlığında bırakır. Besteci eserine şu notu düşmüştür :
“Orta Asya’nın monoton bozkırlarının sessizliğinde, huzurlu bir Rus şarkısının tanıdık olmayan sesi duyulur. Uzaktan atların ve develerin yaklaşması ve bir doğu melodisinin garip ve hüzünlü notaları duyulur. Rus askerleri tarafından korunan bir kervan yaklaşır ve geniş çölde güvenli bir şekilde yoluna devam eder. Yavaşça kaybolur. Rus ve Asya melodilerinin notaları, kervan uzaklaştıkça kaybolan ortak bir uyumda birleşir.”
ALEXANDER KONSTANTİNOVİCH GLAZUNOV
Doğum tarihi ve yeri :10 Ağustos 1865, St. Petersburg, Rusya
Ölüm tarihi ve yeri :21 Mart 1936, Paris, Fransa
Ailesi, küçük yaşlarda başlayan müzik dehasını geliştirmek için büyük çaba göstermiş ve destek olmuştur. Küçük yaşlarda piyano çalmaya başlayan Glazunov, 12 yaşından sonra büyük bir kompozisyon yeteneği göstermiş ve bu yönde de çalışmalara başlamıştır. Şaşırtıcı bir müzik hafızası olan sanatçı bu yönünden bestelerinde çok yararlanmıştır. Balakirev ile çalışmalarında aşamalar veren Glazunov, ünlü Rus bestecisi Rimsky-Korsakov’un da önemli talebelerindendir. Uzun yıllar Rirnsky – Korsakov’un, teknik bütünlük olarak etkisi altında kalmıştır.
1882 de 16 yaşında, Balakirev tarafından idare edilen Senfonisini besteledi. Balakirev’i memnun edebilmek için beş kez orkestrasyonu yeniden yazmıştır. Sonraları “Op.5” adıyla bunu yayınladı. Anton Rubinstein’ın büyük ilgi gösterdiği besteci, çalınan yapıtlarıyla Rusya çapında bir şöhret yaptı. Bu şöhreti ünlü müzikçi Liszt’in yardımlarıyla dünyaya yayıldı.
Alexander Glazunov’un ilk Avrupa başarıları şu şekilde kronolojik sıralanabilir:
- 1884 yılında Weimar’da çalınan senfonisi, 1889 da Paris Sergisi nedeniyle seri konserleri,
- 1897 yılında Philharmonic Society’ de çalınan “4. Senfoni”si ve Londra’daki Queen’s Hall senfonik konserleri…
Zengin melodili, devamlı yaratıcı gücü, renkli bir orkestrasyonu olan Glazunov, romantik bir besteci olarak çok önemli yapıtlar verdi. Orkestrasyona verdiği önem ve kılı kırk yaparak yaptığı orkestrasyonlar yapıtlarına büyük çapta katkıda bulunmuştur.
1928 yılında yaşamında büyük bir değişiklik yapan besteci, Rusya’yı terk ederek batıya yerleşmiştir. Bundan sonra İspanya’da ve Amerika Birleşik Devletleri’nde uzun turne konserleri yapmıştır.
1930 yılında Polonya ve Çekoslovakya’ya gitmiş, Londra’ya da son seyahatini 1931 yılında yapmıştır. Tüm bu gezileri sırasında halkın ve kritiklerin büyük beğenisini kazanmış, en önemli orkestralar onun yapıtlarını çalmak istemişlerdir.
En önemli Bale müziği olan “Raymond” romantik yapıtların güzel örneklerinden olup, hemen dünyanın her kentinde, her bale topluluğu tarafından sahnelenmiştir, halen de büyük klasik bale repertuarlarında yer almaktadır. Diğer önemli balelerine örnek; “Les Russes d’Amour”, “The Seasons” gibi isimler verilebilir.
Paris’te ölen sanatçı 49 adet Orkestra eseri, 14 Oda Müziği, sayısız org ve piyano üzerine yapıtlar, 7 koro eseri, Vokal Düetler, sayısız Sonat’lar bestelemiştir.
KEMAN KONÇERTOSU La Minör Op.82
Bestelenme tarihi :
İlk seslendirme : 15 Şubat 1905, Saint Petersburg, Rusya (Rus Müzik Topluluğu Konseri’ nde)
Şef : Alexander Glazunov
Solist : Leopold Auer
Adanan kişi : Leopold Auer
Keman konçertosu Glazunov’un teknik olarak parlak stilini oldukça iyi yansıtmaktadır. Konçertoda duraklamalar veya numaralandırılmış bölümler yoktur; yine de sıklıkla üç veya dört bölümden oluştuğu söylenir ve bunlar çeşitli şekillerde etiketlenebilir. Yavaş ikinci bölüm besteci tarafından birinci bölümün ortasına kusursuz bir şekilde yerleştirilmiştir; bu, bu kompozisyonun özgün ve nadir bir yapısal özelliğidir.
Birinci bölümün sonundaki ana kadans Glazunov’un kendisi tarafından bestelenmiştir. Kapsamlı çift-durma tekniğini kullanır ve konçertonun en zor kısımlarından biri olarak kabul edilir.
NİKOLAY RİMSKY – KORSAKOV
Doğum tarihi ve yeri : 18 Mart 1844, Tihin, Sankt-Petersburg, Rusya
Ölüm tarihi ve yeri : 21 Haziran 1908, Liubensk, Rusya
Rus müzisyen, besteci ve müzik eğitimcisi. Rus beşleri olarak adlandırılan 19. yüzyıl Rus bestecileri grubundandır. Eserlerinde Rus halk müziği ve doğu ezgilerine yer vermesi ve kendine özgü bir orkestrasyon tekniği kullanması ile tanınır.
İspanyol Kapriçyosu (1887), Şehrazat Senfonik Süiti (1888), Rus Paskalya Uvertürü en ünlü eserlerindendir.
Küçük Nikolay, piyano çalmayı Tihvin’de öğrendi. Yeteneğini ve müzik kulağının iyi olduğunu fark eden ailesi, bunun üzerinde pek durmadı. Çünkü Nikolay’ı, ağabeyi gibi, ülke donanmasının başarılı bir denizcisi olarak görmek istiyorlardı. Böylece genç adam, 12 yaşında Sankt Peterburg’daki donanma okuluna girdi. Korsakov, o günden sonra müzikal çalışmalarına hız verdiyse de geçinebilmek için donanmadaki işini de sürdürdü ve ancak 8 yıl sonra aktif işinden ayrılabildi.
Bestecinin müzikal alandaki çalışmaları, yalnız yaratıcı işleriyle sınırlı değildir. 1871’den yaşamının sonuna kadar Sankt-Petersburg Konservatuvarı’nda profesörlük yaptı.
27 yaşında bu mesleği icra etmeye başlayan Korsakov, donanmanın brass grubunda on yıl çalışmasının yanı sıra; Müzik Okulu’nda 7 yıl müdürlük, Imperial Capella’da ise 10 yıl müdür yardımcılığı yaptı.
1874-1907 tarihleri arasında Sankt-Petersburg, Moskova, Kiev, Brüksel ve Paris’te çok sayıda senfonik konser yönetti. Lubensk ‘te yaşamını yitirdi. Mezarı Sankt-Petersburg’daki meşhur Tihvin Mezarlığı’ndadır.
ANTAR (SENFONİ No: 2) Op. 9
Bestelendiği tarih : 1868 (1875 ve 1891’de yenilendi)
İlk seslendirilişi : Mart 1869 ( Rus Müzik Topluluğu’nun bir konserinde)
Antar, Rus besteci Nikolai Rimsky-Korsakov’un dört bölümden oluşan senfoni orkestrası için bestelediği bir eserdir . Başlangıçta esere 2 Numaralı Senfonisi adını vermiştir . Daha sonra eseri yeniden değerlendirmiş ve senfonik süit olarak adlandırmıştır.
Yapıt, 3 flüt (3. çift pikolo ), 2 obua (2. çift koranglais ), La ve Si ♭’ de 2 klarnet, 2 fagot, Fa’da 4 korno, La ve Si ♭’ de 2 trompet, 3 trombon, 2 tuba, timpani, bas davul, ziller, tef, tam-tam, üçgen, trampet, 2 arp ve yaylılardan oluşan bir orkestra için bestelenmiştir. Süit dört bölümden oluşmaktadır:
- Largo Allegro giocoso
- Allegro—Molto allegro—Allargando
- Allegro risoluto alla Marcia
- Allegretto vivace-Andante amoroso
Bu çalışma , Rimsky-Korsakov’a Modest Mussorgsky ve César Cui tarafından önerilen Sennkovsky’nin bir Arap masalından esinlenmiştir.
Tüm insanlığın düşmanı Antar, çölde bir münzevi haline gelmiştir. Büyük bir kuştan bir ceylanı kurtarır. Kuşla savaşmaktan yorulmuş bir şekilde bitkin bir şekilde uykuya dalar. Rüyasında kendisini Palmira Kraliçesi’nin sarayında görür. Kraliçe, peri Gül-Nazar, Antar’ ın kuştan kurtardığı ceylandır. Ödül olarak Antar’ ın hayatın en büyük üç zevkini yerine getirmesine izin verir, intikam, güç ve aşk… Bu hediyeleri minnettarlıkla kabul eder, sonra kendisi bir istekte bulunur. Bu zevkler yorucu olmaya başlarsa kraliçeden canını almasını ister. Sonra kraliçeye âşık olur. Ancak bir süre sonra tutkusundan bıkmaya başlar. Kraliçe onu kollarına alır ve öyle bir vahşice öper ki hayatı tükenir.
Bu efsane bir bütün olarak açılış bölümüne dahil edilmiştir; diğer üçü üç neşenin her birini tasvir eder.
Hector Berlioz’un Symphonie fantastique’inde yaptığı gibi , Rimsky-Korsakov Antar’ı tasvir etmek için dört bölüm boyunca çeşitli biçimlerde bir idée fixe veya motto teması kullanır. Bu tema açılış bölümünün girişinde viyolalar tarafından çalınır . Aynı ölümün ilerleyen kısımlarında flütler ve kornolar başka bir önemli temayı çalar, bu sefer kraliçeyi tasvir eder.
Rimsky-Korsakov, Antar’ı ilk taslağını çizdiğinde buna İkinci Senfonisi adını verdi ve eserin bu şekilde yayınlanmasına izin verdi. Yıllar sonra eseri gözden geçirdiğinde, adını senfonik süit olarak değiştirdi. Karmaşaya, Do majör Senfonisine İkinci yerine Üçüncüsü demesi de eklendi. Kabul edelim ki, Üçüncü Senfoni’yi, Antar hakkındaki fikrini değiştirmeden önce 1874’te yazdı. (Antar’ ın ilk revizyonu 1875’teydi.) Ancak, Antar’ı süit olarak yeniden adlandırdıktan sonra bile bu numaralandırmayı hiç değiştirmedi ve otobiyografisi Müzikal Hayatım’ da Do majör Senfoni’yi Üçüncüsü olarak adlandırmaya devam etti .
Aslında Rimsky-Korsakov, bir başka eserini de Müzikal Hayatımın İkinci Senfonisi olarak adlandırmıştır. Bu, 1867’de başladığı Si minör bir Senfonidir. Si minörün Mily Balakirev’in en sevdiği ton olduğunu ve 5/4 zamanlı ve Mi bemol majör tonundaki bir scherzo kullanmak istediğini belirtir. Birinci bölümün açılışının ve bazı özelliklerinin Beethoven’ın Dokuzuncu Senfonisi’ne benzediğini ekler.
Çalışma aşamasındaki yapıtını Balakirev’e gösterdi. Balakirev, Rimsky-Korsakov’un temalarının açıklamasını nasıl yazdığını onaylamadı ancak nasıl devam edileceğine dair somut öneriler veya çözümler sunmadı.
Sonuç olarak, Rimsky-Korsakov projeye olan ilgisini kaybetti: “Tekrar ediyorum, müzikal çocuğumdan hayal kırıklığına uğradım ve kısa süre sonra ikinci bir senfoni yazma fikrinden vazgeçtim veya süresiz olarak erteledim.” Si minör Senfoni’yi bıraktıktan sonra Antar’ a başladı, o kış birinci ve dördüncü bölümleri tamamladı.
Eserin ilk versiyonu 1868’de yayımlandı. Bu versiyon bestecinin yaşamı boyunca basılmadı; 1949’da yayınlandı. Bu baskıda ayrıca, materyal ve Si minör tonu bakımından çok farklı olan ikinci bölümün en eski versiyonu da yer alıyor. Bu bölüm kaldırıldı ve ilk başarımdan önce yerine başka bir bölüm konuldu.
1875’te gözden geçirilmiş ve yeniden düzenlenmiş versiyonu. Hala Rimsky-Korsakov’un bir senfonisi olarak adlandırılan bu versiyon, 1880’de Bessel tarafından yayınlandı. Bazıları tarafından 1897 versiyonundan daha dramatik odaklı olarak kabul ediliyor.
1897’de ikinci kez yenilendi. Bunun, bestecinin bu eser hakkındaki son düşüncelerini içeren, marjinal olarak en ikna edici versiyon olduğu düşünülüyor. Burada Rimsky-Korsakov eserin tanımını “senfonik süit” olarak değiştirdi. Kafa karıştırıcı bir şekilde, bu versiyon “Sansürden geçti. Spb.4 Kasım 1903” olarak işaretlenmiştir. Bu tarih aslında 1903 versiyonuna aittir.
1875 versiyonunun 1903’te yeniden işlenmesi. Bu, Bessel’ in bestecinin yaşamı boyunca 1875 versiyonundan gravür plakalarını hurdaya çıkarmayı veya 1897 versiyonu için yenilerini yapmayı reddetmesinden sonra yapılan bir uzlaşma versiyonudur. Sadece 1897 versiyonundan mevcut 1875 plakalarına dahil edilebilecek “önerileri” içerir. Bu versiyon kafa karıştırıcı bir şekilde “senfonik süit (İkinci Senfoni)” olarak etiketlenmiştir. Ayrıca Eulenberg ve Breitkopf minyatür notalarında yanlış bir şekilde “Nouvelle rédaction (1897)” olarak tanımlanmıştır.
Ek olarak, versiyonlar meselesi var, yani Antar’ın hangi baskısının icra edildiği. Yakın zamana kadar, şefler genellikle 1903 yeniden düzenlemesini tercih ediyorlardı. Sorun, bestecinin parça hakkındaki son düşüncelerini yansıtmaması. Bu düzeltmeler, ikinci hareketin tonunu Do diyez minörden Re minöre değiştirmeyi ve ayrıca birkaç başka iyileştirmeyi içeriyor.
Taşar ERKOL