Atatürk’ün, Adana Kız Enstitüsünde çekilmiş,
Kız öğrenciler arasında, muhteşem bir resmi vardır.
Ayağa kalkıp onu karşılamaya çalışan öğrencilere,
‘Oturun geleceğin kültürlü anneleri’ demesi sonrası,
Onları yerlerine oturtup, dikkatle dersi izlediği resim.
Geçen Pazar günü, küçük oğlum ve arkadaşı Demir,
Hep hayranlıkla baktığım o resimdeki bir hanımefendiyi,
Remziye Tatlı hanımı ziyaret edip, sohbet ettiler.
Hepimizin yaşamında mutlaka vardır ve olmalı,
Zamanın ve görüntünün hep orada asılı kaldığı,
Baktıkça hayatımızı anlamlı ve değerli kılan,
Muhteşem resimler.
Duvarda asılı, albümün içinde, çerçeveyle masada,
Ama asıl kalbe ve belleğe öyle kazınmış o an ki,
Herşeyin orada başlayıp , dönüp orada bittiği.
İnsan aklına ait kavramlar zihinde tek başına durmuyor,
Aralarında özsel yada ilintisel bağlantılar kuruyorlar.
Özellikle bellekte yer etmiş, bu çerçeve misali görüntüler,
Kavramlar arası anlam geçişleri açısından çok değerli bir dayanak.
Oğlum’un ‘Atatürk’ün resmindeki genç kız’ heyecanı ,
Hem bu değeri ve anlamı yakalamış bir insanı,
Hem de ömüre yayılan bir anın şahitliğinde,
Anlam kavramının tılsımını tanıması açısından önemliydi.
∞Ω∞
Her insan önemli ve anlamlı bir yaşam için didinir.
Ancak, çerçevedeki bir resim, bir görüntü, bir an;
Nasıl olur da bir yaşama bu denli anlam verebilir?
Temel motivasyonumuz yaşamı anlamlı kılmak,
Onu güdüleyen bir amaçla yaşamın içini doldurmaksa;
Tüm yaşamını ‘ iyi ideasının’, bilginin en yüksek biçiminin,
Tüm topluma yayılmasına feda eden bir büyük insanla,
Yanyana çekilmiş resmin buna katkısı yadsınamaz.
Mutlaka, herkes için geçerli evrensel bir anlam yok tabiiki.
‘Yalnızca tek bir insan için geçerli anlam taşıyan şey,
Aslında anlamsızıdır’ der ustalardan biri.
Özellikle de,kendi öneminin ve anlamının başka hayatlara,
Toplum yaşamına yaptığı katkı oranında arttığını anlamayanlar,
Sürekli bir gelip geçicilik içinde, bir vardır bir yoktur.
Atatürk’ün her resminde yakalayıp doyamadığımız şey,
Derin ve yorgun bakışlarında vücut bulan,
Hayata yaptığı onca katkıyı hissettiren ANLAMDIR.
Ulu Önderin günümüze kadar uzanan her fotoğrafında,
Yaşamı ‘iyi ideası’ etrafında toplayan bir anlam çıkarmak,
O sorumluluğu amaç edinmek gibi bir değer bulmuşuzdur.
Tıpkı Emre ve Demir’e geçen Pazar aynısını hissettiren,
Adana Kız Enstitüsünde ders dinlerkenki fotoğrafı gibi…
∞Ω∞
Hayatın anlamı sorgulanmıyor, bizzat hissediliyor dostlar.
Ben yaşayıp hayatı tanıdıkça içimde büyüyen o sevgiyi,
Atatürk sevgisini düşündüğümde,
Hayatın gerçek anlamını veren ‘iyi ideasını ‘bulmuşumdur.
Tıpkı onunla bir fotoğrafta bir araya gelip,
Resim çekilmeden önceki sözünü kalbine asıp,
O çerçevedeki resim altında, bir asırdır anlamı bulan,
Remziye Tatlı hanımefendi gibi.
Atamızın bize bıraktığı her resim, her söz ve her fikirde,
Çağdaş yaşamın aydınlık anlamını, hakikatini gösteren,
İnsanın yaşamını şekillendiren ‘ideanın’ ne olduğu kadar,
Ne olmaması gerektiğinin de vurgulandığını görürüz.
Onun yaşamını feda ettiği yolu bize anlatan ve içinde;
ASLA sahtekar bir tebessüm, riyakar bir ifade, menfaatçi bakış,
Hain bir ikilem, şark kurnazı bir söylem, sinsi bir yalan,
Gaflet dolu bir yönlendirme OLMAYAN resimleri ve sözlerini,
Bu ülkede yaşayan her ferdin iyi okuması gerekir.
Bedeniyle bu dünyaya bir gelmiş bir geçen nice insanın,
Bir anlam yüklemek için çırpınıp durduğu şu kürre-i arzda,
Onurlu, haysiyetli, faydalı bir hayat sürebilmeleri için,
Atatürk’ün bize bıraktığı ‘ANLAM’ ve , ‘İYİ İDEASI’ gibi,
Kaç tane daha meşale sayabiliriz, böyle temiz ve parlak?
Umarım oğlum Emre ve arkadaşı Demir de;
Atamızın, evrensel yaşam değerlerine yönlendiren zengin fikriyatını,
Bir çerçeve içinde başına taç yapan hanımefendinin yaşamının ,
Nasıl anlamlandığını hissedebilmiştir.
Unutmayalım, unutturmayalım dostlar…