Viyana Filarmoni Orkestrasının meşhur yılbaşı konserini,
Sosyal medyada sürekli iletişimde olduğum lisedaşlarımın,
En az kırkbeş yıllık TAC ‘li dostlarımın önerisiyle izlerken,
Orkestra, filarmoni, uyum, ortaklaşa icra kavramlarına taktım.
Ertesi gün sabah erken , yine onların dost mesajlarıyla uyanıp,
32 yıldır birlikte çalıştığım yoldaşlarıma, hastaneme yollanırken,
Muhteşem konseri, uzun dostlukların bileşenleriyle bağdaştırdım.
Öyle ya, farklı sesli çalgılarla aynı müziği icra eden bir orkestrayla,
Farklı düşünce ve hayatlara sahip bir grup liselinin arkadaşlığının,
Ya da aynı çatıda, yıllarca, sırt sırta meşakkatli meslek yoldaşlığının,
Ortak bileşenleri, paydaları ve eş nirengi noktaları olmalıydı.
Onları bir araya getiren birçok tesadüf, veri ve şartlar içinden,
En etkin olanı ya da olanları, işin özünü bulmalıydım.
‘Orkestra = Farklı olan özellikleri kullanıp beraber icra ediyor’,
Ya da ‘’Filarmoni = Uyumu sevmek’’, aradığım kelimelerdi.
∞Ω∞
Aslında klasik müzik ve icra şekilleriyle ilgili bilgi ve ilgimle,
Bu sütunda, size bu konuda hitap etmek ne haddime! Haşa.
Viyana Filarmoni Orkestrası ve konser binası Staatsopher,
Bu dünyanın en prestijli orkestra ve konser salonlarından biri.
1869 da inşaası biten bina , 1945 bombardmanını saymazsak,
150 yıldır Viyana Filarmoni Orkestrasına evsahipliği yapıyor.
1941’den beri ise yılbaşı konserleri artık klasik bir hal almış.
Bugün binden fazla çalışanı, yıllık 300 konserlik performansı,
Ve yarısı devlet katkılı 100 milyon Euro’yu bulan yıllık bütçesiyle,
Sanatın ışıl ışıl parlayan , insanın içini ısıtan mabetlerinden biri.
Bunlar hepimizin artık rahatlıkla ulaşabileceği bilgiler.
Ama ulaşması hiç de kolay olmayan upuzun bir dostluğun,
Sürdürülmesi olağanüstü meşakkatli yoldaşlığın anahtarı nedir?
Herşeyin sabun köpüğü gibi bir görünüp birden yok olduğu,
Bu saman alevi, bu kullan at, sat, arkana bile bakma çağında,
Yarım asırlara yaklaşan dostluk ve yoldaşlıkların harcı ne ola?
Harmoniyi, uyumu, ahengi sevmek, ‘ Phil- harmonia’,
Kendi içinde bir uyum yakalayıp, yontularak bütüne katılma,
Farklı kişi ve çalgıların aynı güzel tınıya ortak olabilmeleri gibi,
Büyüdükçe uyumun zirve yaptığı bir orkestra olabilmek işin özü.
İnsanların, çalgı ve seslerin biraraya gelip, 150 yıldır aynı salonda,
Yüksek standart ve kalitede bir uyum icra eden filarmoniyle,
Farklı kişilikleri, ortak paydalı bir düşünce mabedinde bütünleyen,
Onları müselametle kaynaştıran bir dostluk aynı şey.
‘’Bir Filarmoni Orkestrası’’ gibi sanki dostluk kurgusu…
∞Ω∞
Yaşam insanı ileriye, sona doğru taşıdıkça, anlamı idrakle,
En zengin değerin ‘KADİM DOSTLUK ve YOLDAŞLIK’ olduğu,
Boş heves ve nafile çabalarla, nasıl zaman israf ettiğimiz netleşiyor.
“Filarmoni”yi , “sevgi dolu bir uyum” veya daha genel anlamda,
Biribirinden bağımsız olarak, ortak erdemlere değer verenlerin,
Ahenk ve paylaşım içinde bir icrası olarak yorumlarsak,
Dostluk sürdürebilmekle, yoldaşlık edebilmekle benzeştiği aşikar.
Nasıl bir Filarmoni Orkestrasını oluşturan uyumsever müzisyenler,
Çalgılarından çıkan sesi, tüm sese uydurarak armoni sağlıyorlarsa,
Bir dostluk ya da yoldaşlığı oluşturan bireylerin ahengi için de,
Davranış, söz ve işlerin bütüne olan katkı ve uyumu rol oynuyor.
Günümüzde insanlar, ulaşabilme ve oyunun içinde kalma telaşıyla,
Sıradan, gelişigüzel, emeksiz, yapboz ilişkilerle oyalandığından,
Bırakın uzun dostluğu, uyum ve ahenk terimlerine yabancılaştık.
Ben, Viyana Filarmoniden aldığım feyzle, bu satırları yazarken,
2020 Yılbaşı biletlerinin tamamen bittiğini öğreniyorum.
150 yıldır aynı binada, 1941’den beridir her yılbaşında yapılan,
Hemen hep aynı melodilerin çalındığı konser yok satıyor.
Tıpkı zamanında yer bulup, sabırla ve uyumla emek vermezsen,
Bir daha, asla giriş bileti bulamayacağın dostluklar gibi…