Adana / Hacıbayram
Her pazar erkenden kaldırılır siptillideki pide fırınından tırnak ekmeği almaya gönderilirdim.
Benim önemli görevlerimden biriydi.
Ve bu kutsal görev kısa pantolonlu halimden uzun pantolona geçinceye kadar yıllarca sürmüştü.
Ama ben hiç şikayetçi değildim.
Seve seve ve koşa koşa giderdim.
Fırından içeri adımımı attığımda ekmeğin mis gibi kokusuyla kucaklaşırdım.
Fırından eksiksiz çıkan pide kahvaltı masasına ucu biraz tırtıklanmış olarak intikal ederdi.
Ve annem her defasında “soykası batmıyasıca ne zaman bu ekmeği tam getireceksin?” diye söylenirdi gülerek.
Bugün o güzel günlere bir selam çaktım.
Hacıbayram’daki fırından bir pide aldım.
Ucundan ucundan tırtıklayarak yürüdüm.
Ve annemin sesi kulağımda çınlayıp durdu.
”Soykası batmıyasıca yine mi ucundan kemirdin?”
Sıcacık ekmeği çiğnerken gülümsüyordum.
Ve biliyordum annem de yukardan
bana gülümsüyordu.
Aydın Sihay yazdı
Okuyanların sofrasından sıcacık pide eksik olmasın.