Çocuk sesleri geliyordu içeriden.
Neşeli, coşkulu, mutlu çocuk sesleri.
Durdum kapının önünde.
Onların mutluluğu kapıdan taşıp beni de sarıverdi.
Içeride hayat vardı.
Sıcacık bir hayat…
Sonra bir kadın sesi…
Anneleriydi sanırım.
“Soykası batmıyasıcalar yüreemi, özeemi tükettiniz yeter galan. Uslu durun biraz”
Aydın Sihay
———————————————————-
Adana / Kayalıbağ Mah.