Konser için Amerika’ya gitmişlerdi. Manhattan’a götürdüler, Özgürlük Anıtı’nı ve göğü delen gökdelenleri gezdirdiler.
Amerika denildiğinde onun gözü iki şeydeydi; Berklee Müzik Okulu ve Harlem…
Biri saf müziğin tapınağı, öbürü ise müziğin insanların ruhunda saflaştığı bir mahalle…
“Harlem’e gideceğim” deyince rehberleri, “Aman oradan uzak dur!” diye uyardılar;
“Uzak dur, belalı yerdir, siyahların kalesi!”
Onun için bir insanın siyah veya beyaz olmasının bir anlamı yoktu. Daha o günlerde bile bir insanın tüm evreni içine sığdırabileceğini düşünüyordu.
Ve çabası bu evreni hissedebilmek, yaradılışını ve yaratan gücü anlayabilmekti. Bunun için en iyi yol müzik olmalıydı.
Evrensel olmanın peşindeyken, bırakın evreni, New York’u bile siyah ve beyaz diye bölmenin sığlığını düşünerek inadına gitti.
Yanına müziğini de aldı.
Prof. Dr. Ünal Zorludemir ile birlikte yaptığımız ve dünya müzisyeni Omar Faruk Tekbilek’i anlatan fotomonografik çalışmamızdan
Haluk Uygur