Bir yıl sonra, tam açılmadaki ilk konserine giden birinin heyecanıyla bu yazıyı kaleme alıyorum. Konserden ne beklediğimi biliyordum, ne bulacağımı da… Ama bunu hayal etmemiştim.
Harbiye Açıkhava’ya sağ ayakla giriyorum. Bir önceki halimize dönmek istemeyen binlerce insandan biriyim sadece. İlk konserim Yüzyüzeyken Konuşuruz’a kısmet oldu.
Ekibi de yabancı değil, konser öncesi ayak üstü konuşuyoruz.
Herkes işini biliyor ama işine yabancı. Nasıl mı? Ses ve ışık teknisyenleri çalıştıkları masalardan aylardır uzak kalmış. Hazırlıklar tam ama bir gerginlik hakim. Rodiler arı gibi etrafta dolanıyor. Son hazırlıklar tamamlanıyor. “Hata olmasa bari” düşüncesi hakim. Tüm ekip, ilk kez iş yapıyor gibi heyecanlı.
Yazının devamını okumak için tıklayın