“TEPEBAĞ’DA BÌR ZELÌHA VARDI”… – Aydın Sihay

Zeliha bu eve gelin geldiğinde henūz 15’ine yeni basmıştı.
————————————–
Sonradan kocası olacak olan Kâmil onu bir Cumhuriyet Bayramı resmigeçit töreninde görmūş, evlerine kadar izlemiş ve sonra anasına anlatmış “ben bu kıza vuruldum o’nu bana isteyin n’olur” demiş, anası o gece yatakta kocası Rıza Ağa’ya (Karataş yolunda çırçır fabrikası var) konuyu açmış, O’da fabrikada ki kâtibi Reşat Efendi’yi kızın ailesini araştırmaya göndermiş, akşama doğru Reşat Efendi kızın babasının Yağcami’nin karşısında tuhafiyecilik yaptığını öğrenmış, Rıza Ağa akşam yatakta refikası Nurhayat Hanıma durumu anlatmış, Nurhayat hanım da sabah yanına iki görūmcesini, eltisini ve evlatlıkları Hacer’e arastadan aldırdığı bir kilo gūllū lokumla Zeliha’ların Sarıyakup mahallesi 36’ncı sokaktaki evlerine gitmişler, orta şekerli kahvelerini içerken (Zeliha okuldaymış)
annesine konuyu açmış, annesi Dūrdane Hanım’da akşam yatakta kocası Musta’fendi’ye meseleyi anlatmış, O’da “gelip istesinler” demiş, iki gūn sonra ( bir cuma akşamı) Pamukoğlu ailesi (bu kez Maviköşe Pastanesi’nden aldıkları bir kutu çikolatayla) Zeliha’yı istemeye gitmiş ve siyah önlūklū, beyaz yakalı, saçı iki belikli, resmigeçit de en önde okulunun bayrağını taşıyan gūzel Zeliha o Cumhuriyet Bayramı töreninden ūç ay sonra içinde nenelerin, dedelerin, oģulların, gelinlerin ve torunlar dahil toplam onbeş kişinin yaşadığı bu eve gelin gelmiş.
Aydın Sihay
————————————–
Adana / Tepebağ / Mayıs ayindan bir gün