2018 Z raporu – Sinem Vural

Sinem Vural

Bu yıl da müziklerle güldük, eğlendik, hüzünlendik, çıkan işleri sevdik, yerdik.

Bazı şarkılardan vebalı gibi kaçarken, birçoğunu bağrımıza basıp kendimizden bir şeyler bulmaya devam ettik.
Bu yıl en çok yazdığım türler rap ve indie oldu.
Ne mutlu ki özellikle bazı türlerde “bir elin parmağını geçmiyorsunuz” dediğimiz işler popüler oldu.
Rap, Ezhel’in tartışmasız liderliğinde ve yıllardır müzik yapan Gazapizm, Evren Besta, Hayki, Tankurt Manas, Anıl Piyancı, Ege Çubukçu, Tahribad-ı İsyan, Kezzo, Kamufle, Şanışer, Sokrat ST gibi isimlerin de sağlam işleriyle (adını saymadığım herkesten büyük özür dileyerek) yükselişe geçti.
Sokakta pop müzik kadar rap de dinleniyorsa, hepsinin büyük emeği vardır.
İkinci sıradaysa Türkiye’de alternatif ya da indie olarak bilinen sanatçı ve gruplar var.
En çok keyif aldıklarım, indie başlığı altında da toplansalar, elektronik müzik de yapsalar yeni gruplar oldu. Son 10 yıllık dilimde faaliyet gösteren Yüzyüzeyken Konuşuruz, Son Feci Bisiklet, Kaç Canım Kalmış, Yok Öyle Kararlı Şeyler’den tutun da Islandman, Monality, Elz and The Cult hatta Brek yeni dönem Türk müziğinde bir yön tayin ettiklerini gösterir gibiydi.

Yazının devamını okumak için tıklayın