YAŞAR KEMAL: “BEN ONA GİDERİM!”
Elbette anımsayanlar vardır; bir dönemler Kitap Fuarı, Tepebaşı’nda açılırdı. Yazarları, çizerleri orada bulurdunuz.
Muhittin Köroğlu kendi çizdiği kartpostalları, karikatürleri, kitapları burada satıyor; eşi Birsen Hanım da ona yardım ediyordu.
Birsen Başbilir, Adanalıydı ve Yaşar Kemal’in Hemite Köyü’nden hemşerisiydi. O güne dek tanışamadığı ünlü yazar, aynı zamanda aile dostları oluyordu.
Üstadın imza gününde Birsen Hanım gidip onu buldu; kendini tanıttı.
Birsen Hanım’ın anneannesi Hasibe Hatun, Adana’da iyi tanınan bir halk ozanıydı. Hasibe Hatun’un adı, memleketinde bir caddeye verilmişti.
Yaşar Kemal de o kadın şairi iyi tanıyordu. Ona saygı duyardı. Şairenin torununu tanımak da üstadı sevindirmişti! Ayaküstü de olsa sıcak bir söyleşiye daldılar.
Birsen Hanım, çizer eşinin de Fuar’da bulunduğunu, uygun görürse gelip kendisiyle tanışmak istediğini belirtti.
Yaşar Kemal, o, her zamanki içten coşkusuyla yanıtladı Birsen Hanım’ı:
“Ne demek, bana gelmek? Mademki Hasibe Hatun’un damadı da burda, ben ona giderim!”
Üstat olanca alçakgönüllüyle kalktı, Muhittin Köroğlu’nun bulunduğu bölüme gitti. Kendini tanıttı. Zaten onu tanımayan mı vardı? Sıcak, coşkun, içtenlikli bir tanışma oldu! Tanışma sahnesini bir fotoğrafla ölümsüzleştirdiler.
Ayağına kadar gelme lütfunda bulunan Yaşar Kemal, çizer Muhittin Köroğlu’na o gün dünyaları bağışlamıştı sanki…….. .. Yazı ve fotoğraflar, yazar Necati Güngör anılarından alıntıdır…
Batu Işık Paylaşımı:
