Kitabımı alıp pencerenin önüne oturuyorum.
Yanımda “Yol defterim”
Zaman zaman not düşüyorum hayata dair.
“Yeni arkadaşım” yol gösteriyor bana.
Aydınlatıyor ruhumu.
Mozart eşlik ediyor yolculuğuma. Bazen Vivaldi bazen Bach. Mendelssohn’u da unutmamalı.
Müzikleri paylaşıyoruz birlikte.
Bahçe de yaşlı dut ağacı.
Gölgesi koyu ve serin.
Uzanıp bir dut koparıyorum dalından.
Çocukluğum geliyor usuma.
Not düşüyorum defterime.
Hani tırmanıp ağaca nasıl da dut yerdik oburcasına.
Bir defasında dal kırılınca sırt üstü yere düşmüştüm de gözüm hala duttaydı.
Kapı çalıyor.
Açıyorum
Elinde kitabı ve müziğiyle dostum duruyor.
Sarılıyorum özlemle.
Aydın Sihay
Adana’nın dut ağaçlı evleri
Ulucami Mah / Adana