Emre Toğrul, Olanla Olmayıp, Olmayanla Olma Çabamız

İnsanın eğitilmesi,

İnsanın kendini eğitmesi,

İnsanın başkalarını eğitmesi,

Geldim, eğitildim, gittim de bitmedim öyküsü,

İşte bütün mesele bu…

∞Ω∞

İnsanın doğup büyümesi,

İnsanın serpilip gelişmesi,

İnsanın ihtiyacının farkına varıp istemesi,

İnsanın kendi ihtiyacını kovalaması,

İnsanın başkalarının ihtiyacına yetişmesi,

İşte bütün kavga gürültü, işte asıl hadise bu…

∞Ω∞

İnsanın hiçbirşeyi bilmeden dünyayı tanımaya çalışması,

İnsanın hiçbirşeyi tecrübe etmeden dünyayı idrake çabası,

İnsanın hiçbir çıktı olmadan kendi çıktılarını anlamlandırması,

İnsanın başka anlamları anlayıp, başka hayatlara dokunması,

İnsanın bu dünyadan gayrisine, dünyadan ötesine merakı, kabulü,

İşte bütün kısa yada uzun hikaye bu…

∞Ω∞

İnsanın bağımlı ve yardıma muhtaç ufacıklığı, küçücüklüğü

İnsanın korunması ve öğrenmesi gerekenlere isyankar delikanlılığı,

İnsanın erişmeye çalışırken anlama ve kavrama kaosundaki erişkinliği,

İnsanın hepsine erişemiyeceğini idrakini eldekiyle yetindiren büyüklüğü,

İnsanın dolu ve boş iki kaptan müteşekkil devri devrana birde öteki uçtan bakışı,

İnsanın gelip geçişi, insanın zamanda uçuşu, bütün film bu…

∞Ω∞

İnsanın daha minnacıkken aguyla guguyla, pışpışla nenniyle susturulması,

İnsanın biraz palazlanınca yokla, olmazla, bitmezle, ayıpla, kayıpla kamulaştırılması,

İnsanın yetiştiğiyle sınanıp, yetmeyene, gitmeyene, olmayana, kalmayana katlanması,

İnsanın olgunluğa terfiyen kaçan zamana, olan bitene, gelip geçene atanması,

İnsanın ihtiyarlığın gölgesine bırakılıp, şimdi birde tersten say kavram kargaşası,

İşte bütün yutturmaca, asıl kandırmaca bu…

∞Ω∞

İnsanın ne olduğunu, ne bittiğini anlamaması, anlayamaması, akışa katılması

İnsanın ne olduğunun, ne bittiğinin anlatılışına hayretle yanaşması, akışa atılması,

İnsanın olanın bitenin nasıl parçası olduğunu bizzat anlaması, akışta akması,

İnsanın olana bitene, uçana kaçana veryansın saydırması, akışa kürek kapışması,

Ve akanın kendi olduğunu anlayıp yada anlamayıp durulması, akışa teslim sayılması,

İşte fasit daire bu…

∞Ω∞

İnsanın insan olduğunu farkedip, insanlıktan ve insandan gelenle kurulması,

İnsanın başka insanlarda olduğunu ayırd edip, olandan bulandan formatlanması,

İnsanın elindeki veriyle, bildiği gördüğüyle niyet edip, olana olacağa katılması,

İnsanın onca tecrübe ve sınavın sağrısında, olmayacağı ve olamayacağı anlaması,

İnsanın anladığını anlatması, anlamadığını atlaması, aradaki farka katlanması,

İşte asıl dram, işte duyduk duymadık melodram bu…

∞Ω∞

İnsanın iki hücrenin çok manidar tesadüfünün meşakkatli yollarından bulunması,

İnsanın aklın hikmetinden farklılaşıp, öğrendiğini uygularken hayata hazırlanması,

İnsanın vicdan, gönül ve us üçgeninde inkişaf edip, olan kadarıyla tamamlanması,

İnsanın düşünebildiği, öğrenebildiği, bilebildiği oranda anlamlandırılması,

İnsanın anlayabildiği, kabul ettiği ve teslim olduğu halde kalamaması,

İşte dual hakikatten müteşekkil zalim felsefe bu…

∞Ω∞

Yani sevgili dostlar, bu Pazar, bu kadar lafın, kelamın hissesi,

İnsanın aslında eğitilemeyip eldeki veriyle yüklenerek akışa salınması,

İnsanın kendini eğitmeyip akışın getirdiği bilgeliğe dogmatik sarılması,

Asıl önemlisi başkalarını eğitmek yerine, bilebildiği kadarını aktarması,

Olmak yada olmamak değil yani asıl mesele,

Asıl mesele olanla olamayıp, olmayanla oluş çabamız asıl mesele…