‘O’ 1964’te öğretmen olarak gitmiş.
Yaşadıklarını yazmış. Sonra filme çekilmiş…
1984’te film yasaklanmış.
Hikâye böyle başlıyor.
Belki böyle yasaklarla başlamıyor. Asıl mesele O’nun köye gitmesiyle başlıyor.
“Hikâye iki şekilde başlar. Ya biri bir yolculuğa çıkar ya da şehre bir yabancı gelir.”Tolstoy, Zeldin belki Gardner, kimin söylediği konusunda rivayet muhtelif…
“Bütün öğrendiklerinizi unutun.”
Karla ilgili… Orada uzakta olan köylerle ilgili… Yoksullukla ilgili…
Bir film neden yasaklanır?
Bir hayat nasıl yaşanmamış sayılır?
O’nun hikayesi, zamanında doğuya ‘sürgün’ olarak gönderilen binlerce memurun hikayesi…
Öğretmen ya da doktor ne fark eder!
Gittiğin zaman ilk sorunun “Kalacak mısın?” olması yeterince anlatmıyor mu?
Birileri vatanını sevdiği için yazıyor. Diğeri vatanını sevdiği için filme çekiyor. Berlin Film Festivali dahil çok ciddi ödüller alıyor. Öteki vatanını sevdiği için yasaklıyor. Bir başkası vatanını sevdiği için, yıllar sonra dijital bir onarımın ardından ‘Hakkari’de Bir Mevsim‘ filmini tekrar önümüze getiriyor.
Herkes kendi bildiği gibi seviyor vatanını…
https://www.diken.com.tr/hep-ayni-mevsim/
