‘68’ bir ruh haliydi
1968… 2018… Dile kolay, tam 50 yıl geçmiş aradan. Bir ömür… Kaç kuşak girmiş araya, dünya değişmiş, Türkiye değişmiş. Ama 68 kendini hissettirmeye, tartıştırmaya devam ediyor. Varlığıyla da yokluğuyla da…
“Bizim 68”i belirleyen en önemli etkenlerden biri, ne denli silinmeye çalışılırsa çalışılsın belleklerde yaşamaya devam edecek: “68’liler” diye adlandırılan kuşağı oluşturan insanlar, o sınırlı zaman diliminde, gerçek bir insanlık ve memleket sevgisiyle, düzenle tüm bağlarını atabilen bir değişim isteğiyle, gencecik yaşlarında büyük fedakârlıklar göstermiş ve bunu tamamen kendi doğallıkları içinde, fazla hesaba kitaba girmeden yapıvermişlerdi. Bence 68, her şeyden önce bir “ruh hali”ydi.
Başkaldıran bir genç kuşak… Coşkulu, deli dolu… Yurt sevgisini varlık nedenimiz saymışız, kurtarmayı düşlediğimiz halkımıza vurgunuz, onurumuza düşkünüz, bağımsızlıkçıyız, anti-emperyalistiz ve umut doluyuz…
Ama sadece bunlarla da tarif edilemez 68’liler. O kuşağı oluşturan gençler okullarının en parlak talebeleriydiler; müzikle, sanatla, edebiyatla, tiyatroyla içli dışlıydılar; vurulup öldürüldüklerinde üzerlerinden bir parça yiyecek ve birkaç kitap çıkıyordu. İdama giderken Rodrigo’nun gitar konçertosunu dinlemek istiyorlardı.
1968: Yarım Asırlık Genç sergisi
Evet, 68 ellinci yılında da kendini tartıştırmaya devam ediyor. Piramid Sanat da değerli sanatçı Bedri Baykam’ın küratörlüğünde 22 sanatçının katılımıyla hazırlanan ve bugün 18.00’de açılacak “1968: Yarım Asırlık Genç” sergisiyle ellinci yılı karşılıyor. Serginin yanı sıra düzenlenecek kapsamlı panellerle ve film gösterimleriyle 68 Kuşağı’nın rüzgârı siyasal, sosyal ve sanatsal yönleriyle ele alınacak.
Yazının devamını okumak için tıklayın