UMUDUNU ASLA YİTİRME
Pazar günü yine birlikteyiz.
Günler önce geçmiştim bu kapının önünden.
Ayrımına varamamıştım önce.
Birkaç adım atmış sonra dönüp kapının önünde durmuştum.
Ama kapıdan çok önündeki akşam sefası beni çok etkilemişti.
Küçücük toprak parçasından fışkırmış ve hayata tutunmuştu. Umutla bağlanmıştı.
O günden sonra sık sık buradan geçip, izlemeye başladım.
Gittikçe büyüdü ve serpildi.
Bugün çektiğim fotoğrafta görüldüğü gibi sarı çiçekler de açtı.
Onu bilmem ama çok sevdim ben onu.
Her şeye karşın hayata tutunmayı, umudunu yitirmemeyi, çevresi kararsa bile renkli kalabilmeyi gösterdi bana.
Teşekkürler sana.
Aydın Sihay
Adana