Yazgülü Aldoğan
Örgütlü ve sigortalı olmayan müzik sektörü çalışanları, pandemi dönemine en hazırlıksız yakalanan işçiler. Geçmişleri yanlıştı, gelecekleri ise belirsiz oldu. Çünkü müzik sustu. Ruhun iyileşmesi için müzik tekrar olacak, müzisyenler yine, hem de akıllanmış olarak çalacak!
Çok inandığım bir atasözüdür: Her şerde bir hayır vardır! Pandemi döneminin de bir şer olduğu kesin. Sadece bizim ülkemizde 5 bin yurttaşımız hayatını kaybetti. On binlercesi iyileşti ama işini kaybedenlere ne demeli? On binlerce kişi, yoksullaştı, geleceğini de göremiyor. Krize dayanmak için birikimi olmayan, ne zaman nasıl çalışacağını bilmeyen bir işkolu da eğlence sektörünün emekçileri, müzisyenler! Bir başka deyişle “Sahne emekçileri!” Nedenini, niçinini en iyi anlatabilecek bir sanatçı çifte sordum. Nazmi Sunal, baterist, müzisyen. Eşi, Zeliha Sunal şarkıcı, müzisyen. Biri önünde sahnenin, biri onun arkasında. Üstelik Zeliha Sunal, POPSAV’da yönetimde ve zor durumdaki emekçiler için de yardım çabası içinde. Niye böyle hazırlıksız yakalandılar, sorunun temelinde ne yatıyordu? Herkes şapkasını önüne koyup ben nerede hata yaptım diye düşündü mü, bu krizden nasıl çıkacak sektör?
“Müzik sektörü, dersine çalışmadığı yerden yakalandı, sınava” dedi. Zeliha Ama sonra anlattıkları belli ki zaten ders çalışmak gibi bir düşünceleri de hiç olmamıştı. Müzisyen parayı kazanır, eve gitmeden harcar! Kim bunlar? Düğünde, pavyonda, barda çalan müzisyenler. Sanatçının arkasındakiler. Bunlar zaten az para kazanır. Kazandığını da yer, kalanı eve bırakır. Günübirlik yaşar. Ekipteki diğerleri de böyledir, sesçi, ışıkçı, vokalist, rodi denilen müzik aleti taşıyıcılar, makyöz, kuaför, asistan. Ve şimdi hepsi bir anda, sıfır birikimle işsiz! İşlerin ne zaman açılacağı konusunda da hiçbir fikir yok. Düğünlerde dans yok madem, artık bir dj yeter. Otellerde canlı müzik olacak mı? Kongreler ne zaman yapılacak? Fuarlar, belediye konserleri başlayacak mı? Sosyal mesafe engeli var. Zamanı belli değil. Müzisyenler hiçbir zaman örgütlü çalışmayı, güvenceyi de ciddiye almadıkları için ne meslek örgütlerine girdiler, ne de sigortalı oldular, çok azı sigortalı. Kurumsallaşırlarsa işin içine vergi girecek, kayıt girecek, sosyal güvenceli olursak vergi veririz diye hep kaçtılar. Ama ilk kez pandemi yüzünden birlikte çalışmanın gerekliliğini gördüler, biraz olsun akıllandılar ve birleşerek bazı platformlar kurdular.
Yazının devamını okumak için tıklayın